butelkameduzarecyklingzabawka Znalazłam w Internecie świetną zabaweczkę z recyklingu: pływającą meduzę. Wygląda naprawdę realistycznie:) Wydawałoby się, że jest przeznaczona dla młodszych dzieci, a jednak bardzo zainteresowała nasze 7 letnie dziecko:) Materiały i przybory: plastikowa butelka [najlepiej błękitna i gładka] mała foliowa reklamówka gumka recepturka nożyczki patyczek do szaszłyków 1. Rozkładamy płasko małą foliową reklamówkę, odcinamy uszy, przecinamy na dwie części. Jedną z cześć reklamówki związujemy na środku gumką recepturką tak, by wyglądała jak mały balonik. 2. Tniemy folię na pojedyncze pasma- to będą macki meduzy. Część folii wycinamy i wyrzucamy tak, aby nie było zbyt dużo paseczków. Paseczki powinny być różnej długości. 3. Wypełniamy wodą główkę meduzy w taki sposób, by został w niej niewielki pęcherzyk powietrza. 4. Wypełniamy butelkę wodą i wciskamy meduzę do środka. 5. Po włożeniu meduzy do butelki pojawiają się na niej banieczki powietrza. Staramy się je usunąć mieszając patyczkiem od szaszłyka zawartość butelki. 6. Dolewamy wody "z górką" i zakręcamy dokładnie butelkę. Można w czasie zakręcania trzymać butelkę w powietrzu, wtedy pozostanie w niej mniejszy pęcherzyk powietrza. Gotowe! Teraz dziecko może przekręcać butelkę i oglądać jak meduza powoli unosi się do góry:) Jest to niesamowicie absorbująca zabawka dla maluszków. Na dodatek zupełnie nic nie kosztuje, bo jest w całości wykonana z materiałów z odzysku! Starsze dziecko możemy poprosić, aby wyjaśniło nam dlaczego meduza unosi się do góry a niezależnie od wieku, przekręcanie butelki to niezłe ćwiczenie mięśni rąk. Pomysł pochodzi ze strony: gdzie można również obejrzeć filmik. Z całego serca zachęcam do zrobienia tej zabawki! Cześć! Tu Monika z Wkładam w tworzenie strony wiele wysiłku. Staram się, by zamieszczane materiały były atrakcyjne dla dzieci i wartościowe z punktu widzenia ich rozwoju. Jeśli chcesz, możesz wspomóc mnie w tym działaniu i w zamian podarować mi wirtualną kawę. Będzie mi bardzo miło :) Dziękuję!

drugi talerzyk. Dziecko może spróbować powtórzyć eksperyment samodzielnie. „Jajko w butelce” – eksperyment. Rodzic przygotowuje ugotowane na twardo jajko (bez skorupki) i szklaną butelkę z szeroką szyjką (otwór jednak musi być mniejszy niż średnica jajka) oraz zapałki. Po

Cele zajęć: rozwijanie fantazji, pobudzanie do aktywności i odkrywania rzeczy nowych;wytwarzanie poczucia bezpieczeństwa i wzajemnego zaufania w grupie;rozwijanie wrażliwości słuchowej, poczucia rytmuMetoda prowadzenia zajęć: dramaPomoce dydaktyczne: odtwarzacz płyt CDpłyta CD z nagraniami: spokojnej muzyki, śmiechu czarownicy, utworu C. Saint - Saënsa „Aquarium”folie malarskieszklanki z wodąfilmy przedstawiające życie w podwodnym świecie (ośmiornice, płaszczki, kraby, rekiny, koniki morskie, meduzy)laptoprzutnik multimedialny„wodne instrumenty” - butelki z wodą, pałeczki, butelki z piaskiem, butelki z muszlami„meduzy” - napompowane torebki foliowelampa ultrafioletowabiałe piórkaPrzebieg: 1.„Taniec wodnych kropelek” - zabawa integracyjnaPomoce: folia malarska, szklanka wody, odtwarzacz płyt CD, płyta CD z nagraniem spokojnej muzykiDzieci wchodzą do przyciemnionej sali, przyozdobionej przezroczystą folią malarską i eksponatami związanymi z morzem. Prowadząca zwraca uwagę dzieci na wystrój sali. Rozpoczyna rozmowę, z czym może się kojarzyć taki wystrój. Następnie proponuje dzieciom, by dziś przeniosły się w podwodny świat. W tym celu dzieli dzieci na dwie grupy: pierwsza kładzie się na plecach na dywanie, a druga trzyma rozpostartą nad nimi folię malarską. Prowadząca wlewa w tym czasie wodę na folię i zaleca, by dzieci trzymające folię delikatnie nią ruszały. Natomiast osoby leżące na dywanie obserwują poruszające się kropelki. Po pewnym czasie następuje zamiana ról. W ten sposób dzieci przenoszą się do „podwodnego świata”, a prowadząca po zakończonej zabawie zwija folię i układa ją wokół dywanu w ten sposób zaznaczając granicę „podwodnego świata”. 2.„Świat morskich zwierząt” - zabawa pantomimiczna Pomoce: laptop, rzutnik multimedialny, filmiki przedstawiające życie w podwodnym świecie (ryby, płaszczki, kraby, rekiny, koniki morskie, meduzy)Prowadząca informuje dzieci, że podczas naszej przygody spotkają pewne istoty mieszkające w morzu. Ich zadaniem będzie przedstawienie ruchem i gestem charakterystycznych sposobów poruszania się poszczególnych ryb i zwierząt morskich. Następnie dzieci oglądają fragmenty filmów przyrodniczych i ruchem próbują naśladować przedstawione na nich istoty. W tle słychać spokojną muzykę. Nagle film przedstawiający meduzy zostaje przerwany, a spokojną muzykę zastępują przerażające odgłosy. Prowadząca mówi dzieciom, że jest pewna Czarownica mieszkająca w morzu, która czasami robi nieprzyjemne rzeczy. Tym razem porwała i uwięziła meduzy. Teraz zadaniem dzieci będzie ruszenie im na pomoc. 3.„Na pomoc meduzom” - instrumentacja fragmentu utworu K. Saintsa „Aquarium”Pomoce: „morskie instrumenty”: butelki z wodą, pałeczki, butelki z piaskiem, pocięta folia malarskaProwadząca zachęca dzieci do wypowiedzi, w jaki sposób można byłoby poprosić złą czarownicę, by uwolniła meduzy. Po wysłuchaniu kilku wypowiedzi dzieci proponuje, byśmy wspólnie zagrali specjalną melodię dedykowaną czarownicy. Następnie dzieli dzieci na kilka zespołów i rozdaje instrumenty; butelki z wodą, butelki z piaskiem oraz butelki z muszelkami. Dzieci porównują odgłosy wydawane przez te instrumenty – prowadząca zwraca ich uwagę na to, że odgłosy instrumentów zawierających piasek oraz muszelki są podobne, jednak instrumenty z wodą wydają różne dźwięki – w zależności od ilości wody w butelce. Następnie dzieci grając zgodnie z instrukcją prowadzącej instrumentują fragment utworu K. Saintsa „Aquarium” uderzając w butelki z wodą, potrząsając kolejnymi butelkami: z wodą, z muszelkami oraz z piaskiem. Po wykonaniu zadania prowadząca prosi dzieci o zamknięcie oczu i wrzuca na środek „meduzy” - napompowane torebki foliowe. Zadanie zostało wykonane i Czarownica przystała na prośbę dzieci uwalniając meduzy. Przy spokojnej muzyce dzieci podrzucają meduzy, starając się odzwierciedlić sposób ich poruszania4.„Taniec meduz” - zabawa tanecznaPomoce: „meduzy” (z foliowych torebek), utwór C. Saint - Saënsa „Aquarium”Prowadząca proponuje dzieciom, by z okazji uwolnienia meduz wspólnie zatańczyły „zwycięski taniec”. Następnie demonstruje dzieciom poszczególne figury taneczne – dzieci naśladują ruchy prowadzącej, a następnie przy dźwiękach utworu C. Saint - Saënsa „Aquarium” wykonują poszczególne figury taneczne (trzymając w dłoniach woreczki foliowe): leniwa ósemkaobrót wokół własnej osipodrzucenie w prawopodrzucenie w lewopodnoszenie do górybieg w kole z meduzami nad głowamikrok do przodu z jednoczesnym unoszeniem meduz nad głowamikrok do tyłu z jednoczesnym opuszczaniem meduz podrzucanie meduz5.„Nagroda Czarownicy” - zabawa relaksująca, podsumowująca zajęciaPomoce: folia malarska, „meduzy” z torebek foliowych, białe piórka, lampy ultrafioletowe, płyta CD z nagraniem, Prowadząca mówi dzieciom, że Czarownica bardzo się wzruszyła zarówno ich graniem jak i ich tańcem. Nie chce już czynić zła, bo zrozumiała, że wtedy sama bardzo źle się czuje. Teraz chce się zmienić – i chce za tą zmianę podziękować dzieciom. W ramach podziękowań wysyła im magiczne świetliki, żeby w ten sposób przeprosić wszystkie istoty za swoje zachowanie i wynagrodzić za złe występki. Następnie dzieci chwytają i rozciągają przed sobą folię malarską, wrzucają na nie „meduzy”, a prowadząca wrzuca na folię białe piórka i włącza lampę ultrafioletową. Dzieci przy spokojnej muzyce poruszają folią, a meduzy i piórka „fruwają” nad ich głowami, świecąc od lampy. zajęć, pożegnanie z gośćmi Prowadząca rozmawia z dziećmi na temat ich wrażeń po przebytej „podwodnej przygodzie”, a następnie dziękuję dzieciom za zajęcia. Dzieci żegnają się z gośćmi.

Tłumaczenie hasła "meduza" na węgierski medúza, medúzák, Medusza to najczęstsze tłumaczenia "meduza" na węgierski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Chyba, że ktoryś z was został ugryziony przez meduzę. ↔ Kivéve, ha valamelyikőtöket nem csípte meg mostanában egy medúza.

1. Tęcza z cukierków Do tego eksperymentu wystarczą: biały talerz, opakowanie kolorowych cukierków i odrobina wody. Wykładamy cukierki na talerzu tak, by tworzyły koło. Polewamy wodą, czekamy chwilę i… gotowe! Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Poradnik pomagający w codziennej opiece Twojego dziecka 2. Mieszanie kolorów Eksperyment pokazuje, w jaki sposób, mieszając podstawowe kolory, możemy stworzyć inne. Potrzebne będą: naczynia (np. słoiki), woda, oliwa i barwniki do żywności. Wlewamy wodę tak, by zajmowała ½ naczynia. Następnie zabarwiamy ją. Pozostałą przestrzeń uzupełniamy oliwą i dodajemy drugi kolor. Słoiczki zakręcamy. Przy potrząsaniu kolory się mieszają, potem wracają na swoje miejsce. Proste, prawda? 3. Zimowe bańki Wystarczy zestaw do puszczania baniek i ujemne temperatury. Wychodzimy z naszym małym dzieckiem na mróz, puszczamy bańkę i… obserwujemy! 4. Barwienie soli lub śniegu Potrzebne będą: duża kuweta i sól (w wersji zimowej: śnieg), barwniki spożywcze i pipeta. Maluch za pomocą pipety może nanosić różne kolorowe wzory i obserwować zmieniające się barwy. Uwaga! Reklama do czytania Wierszyki paluszkowe Wesołe rymowanki do masażyków Wierszyki bliskościowe Przytulaj, głaszcz, obejmuj, bądź zawsze blisko. Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli 5. Barwna mozaika Wystarczą: talerz, mleko, barwniki do żywności, odrobina płynu do naczyń i patyczek kosmetyczny. Nalewamy mleko na talerzyk. Robimy w nim plamki z dowolnych kolorów. Patyczek zwilżamy w płynie do naczyń, wkładamy do mleka i gotowe! 6. Dmuchanie balonu Do tego eksperymentu potrzebne będą: balony, butelki, ocet winny i soda oczyszczona. Wsypujemy odrobinę sody do balonika (za pomocą lejka lub uciętej butelki). Do pustych butelek wlewamy ocet winny i odrobinę barwnika. Nakładamy balon na butelkę i obserwujemy, jak się napełnia. 7. Świecąca gumowa piłka Do tego eksperymentu potrzebne są: fluorescencyjny marker, ocet winny, jajko, słoik i lampa UV. Do słoika wlewamy ocet winny. Następnie wyjmujemy wkład z markera i czekamy, aż zabarwi wodę. Wkładamy surowe jajko. Wyjmujemy po tygodniu (niektóre tutoriale sugerują 2 dni). Po przyłożeniu do lampy UV jajko świeci. Samo w sobie ma intrygującą “gumową” konsystencję i może służyć jako piłeczka. 8. Sensoryczne migoczące gniotki Potrzebne będą: butelka, woda, bezbarwny klej w płynie, balon i brokat lub inne świecidełka. Butelkę wypełniamy wodą do połowy. Dodajemy trochę kleju i mieszamy. Następnie wsypujemy brokat. Na butelkę ostrożnie zakładamy balon i przelewamy ciecz. Wiążemy i gotowe! 9. Meduza w butelce Potrzebne będą: butelka, niebieski barwnik do żywności, woda i folia spożywcza. Folię tniemy na kawałki i formujemy z niej coś na kształt meduzy. Wlewamy do butelki wodę i odrobinę barwnika. Następnie umieszczamy tam meduzę, zakręcamy i gotowe! 10. Kolorowa sól Zabawa może być wstępem do stworzenia kolorowej dekoracji lub celem samym w sobie. Wystarczą: talerzyk, sól kuchenna i kolorowe kawałki kredy. Maluch rączkami wałkuje kredę po soli, która dzięki temu przybiera kolor kredy. To doskonałe ćwiczenie na małą motorykę! Foto: Polecamy: Odkrywanie, eksperymentowanie, zabawa… Dlaczego to takie ważne dla rozwoju dziecka?

Wiadomo 3 latka nie poczeka, aż klej wyschnie zatem zrobiłam jej kropki z kleju jeszcze przy tym jak meduza nie wyschła…i troszkę nam się ten brokat rozsypał tam gdzie nie planowaliśmy, bo meduza miała być akurat bez brokatu. Niemniej jednak praca nam się bardzo podoba 😊 . Współpraca z Kolorowy Świat Bambino:)

Meduza w butelce Zaczynają się wakacje, wielu z nas spędzi je nad morzem. Wykonaj z nami to proste doświadczenie by nieco przybliżyć sobie jak morskie zwierzęta mogą widzieć świat. Czego potrzebujemy? zakręcaną butelkę, cienką torebkę foliową, wodę, błękitny barwnik spożywczy lub farbę jeśli butelka jest przeźroczysta, gumkę recepturkę lub nitkę, nożyczki, patyk do szaszłyka. Torebkę foliową rozłóż na płasko, odetnij uszy i wytnij prostokąt. Złap środek torebki i uformuj z niego mały balonik (głowę naszej meduzy). Folię pod balonikiem zwiąż nitką lub gumką recepturką. Zostaw malutki wlot na wodę. Pozostałą część folii, wokół głowy meduzy, potnij w paski. Głowę meduzy napełnij wodą. Możesz użyć do tego strzykawki. W baloniku powinien zostać mały pęcherzyk powietrza. Napełnij butelkę wodą zostawiając u góry niewielki pęcherzyk powietrza, możesz dodać barwnik . Do butelki włóż meduzę. Aby meduza „popłynęła” w głąb butelki, pomóż sobie patykami do szaszłyka. Zakręć butelkę. Teraz pozostaje tylko przekręcać butelkę i obserwować, jak porusza się meduza. Żółwie morskie, które żywią się meduzami, nie potrafią rozróżnić foliowych torebek, wrzucanych do wody, od prawdziwych meduz. To dla nich duże niebezpieczeństwo, pamiętaj o tym, a śmieci umieszczaj w odpowiednich pojemnikach.

Meduza w butelce październik 25, 2022. Urodziny Mai październik 28, 2022. październik 27, 2022. Kategorie . Aktualności; Tagi . oddając życie w obronie

^{Meduzy – najstarsze zwierzęta świata Jak co roku na początku wrześniu wybieramy się nad morze. Nie ma w tym nic dziwnego , w końcu mamy edukacje domową ,dzieci nie siedzą w ławkach szkolnych , pogoda dopisuje ,słońce dosyć mocno jeszcze grzeje ,woda ok, mało ludzi , spokojniej , bez korków, dużo miejsca na plaży ,ale głównym powodem jest chełbia modra, głównym powodem dla … dzieci :). Pierwsze minuty nad morzem i od razu przystąpili do poszukiwań przeźroczystych galaretek. Chełbia Modra zwykle pojawiają się na brzegu morza późnym latem, czyli w sierpniu i we wrześniu. Jest przezroczysta i galaretowata. Meduzy to piękne , dostojne i bierne drapieżniki. Znaczna ich część jest jednak niebezpieczna dla człowieka. Szczęśliwie nasze bałtyckie chełbie modre są całkiem nieszkodliwe. Pływają blisko brzegu, a ich średnica może dochodzić do około 15 cm. Czasem zdarza się zobaczyć większe. W tym roku mogliśmy zaobserwować dość spore okazy. Natomiast zimową porą pojawiają się i to bardzo sporadycznie duże meduzy, których przedstawicielem jest bełtwa festonowa. Jej parasol jest także galaretowaty, przejrzysty, o żółtawym lub błękitnym zabarwieniu. Jest to meduza na którą musimy uważać, ponieważ poparzenie parzydełkami jest bardzo bolesne dla najmłodszych, ale niekoniecznie śmiertelne. Meduzy pełzają po dnie, pływają w wodnych przestworzach, zdarza się ,że lądują na plażach. Meduzy mają rozmiary od takich tyci do ogromnych. Średnica parasola najmniejszych meduz wynosi 1 mm , a największych nawet do 230 cm, wiele z nich nie jest widocznych gołym okiem. Długość ramiona poszczególnych meduz mieści się w zakresie od 2 cm do 36,5 m. Mogą ważyć nawet do 200 kg , żyją od kilku minut do kilku tygodni czy nawet miesięcy. Większość gatunków żyje w morzach i oceanach , niektóre w wodach słodkich. W większości przypadków meduzy nie posiadają wyspecjalizowanego układu pokarmowego , systemu osmoregulacji , ośrodkowego układu nerwowego, oddechowego i krwionośnego. Pod ich parasolem (dzwonem) znajduje się giętka oś , która przypomina łodygę , na wierzchu ,której widoczny jest aparat gębowy połączony z jamą chłonąco – trawiącą (jama gastralna). W niej dochodzi do trawienia pokarmu i wchłaniania składników odżywczych. Meduza nie potrzebuje układu oddechowego, gdyż jej skóra jest na tyle cienka ,że organizm dotlenia się poprzez samorzutne rozprzestrzenianie się cząstek tzw. dyfuzję. W zależności od gatunku ciało meduz składa się w 95-98 % . Największą część masy stanowi kapelusz złożony z bezkomórkowego żelu (tzw. mezoglea). Przed uszkodzeniem chronią go dwie warstwy skóry : zewnętrzna – naskórek i wewnętrzna – gastroderma. Niektóre gatunki meduz mają tzw. przyoczka – światłoczuły narząd. Meduzy to zwierzęta mięsożerne. Żywią się planktonem skorupiaków, ryb i małymi meduzami. Pokarm dostarczają tym samym otworem , którym wydalają zbędne produkty przemiany materii. Natomiast same stają się pożywieniem dla żółwi morskich czy ludzi. Meduzy są biernymi drapieżnikami, tzn. pływają z rozciągniętymi czułkami, które pokrywają gigantyczne obszary. Niewielka meduza może mieć kilkumetrowe czułki, które zabijają jednym dotknięciem. I nie jest tak, że meduza widzi rybę i atakuje – wszystko na trasie meduzy jest likwidowane. Parzydełka meduz to pojedyncze komórki, które w kontakcie z tkanką ofiary wystrzeliwują długą „nitkę” zakończoną harpunem. Harpun wbija się pod skórę i przekazuje impuls do komórki, żeby wydzieliła jad. Jad „nitką” dostaje się do ciała ofiary. Przy czym na jednym czułku są miliony komórek parzydełkowych, więc można sobie wyobrazić, jak duży potencjał mają czułki meduzy, skoro do unieszkodliwienia jednego mikroorganizmu planktonowego wystarczy teoretycznie jedna komórka. Żeglarz portugalski ma bardzo silne parzydełka, które mogą być groźne dla człowieka. Ma bardzo ciekawy kształt, inny niż pozostałe meduzy. Wszystkie meduzy parzą, choć niektóre tak nieznacznie, że możemy tego nie odczuć. Siła parzydełek zmienia się w zależności od tego, czym taka meduza się odżywia – czy to są drobne skorupiaki, które żyją w planktonie, czy są to większe kręgowce. Meduzy, które parzą tylko małe zwierzęta, nie potrzebują dużo jadu. W kontakcie z człowiekiem są zupełnie niegroźne, sporadycznie zdarzają się drobne odczyny alergicznie. Jad jest substancją chemiczną, więc niektórzy mogą mieć nań uczulenie. Meduzy żyjące w Morzu Bałtyckim przystosowały się do środowiska życia bardzo ubogiego w plankton, więc podczas wakacyjnych kąpieli jesteśmy bezpieczni. Meduzy mogą rozmnażać się płciowo i bezpłciowo. Dorosła meduza rozmnaża się codziennie , pod warunkiem ,że nie brakuje jej pożywienia. U meduz spotyka się podział na samice i samce , ale zdarzają się również hermafrodyci. Meduzy mogą mieć przedziwny wygląd , na przykład są podobne do sadzonego jajka czy purchawki lub grzyba atomowego czy kolorowego kapelusza. Gatunki meduz, które są szczególnie niebezpieczne: Żeglarz portugalski, znany również jako „bąbelnica bąbelcowa”. Posiada wyróżniający purpurowy pęcherz na grzbiecie, który działa jak żagiel. Powszechnie występuje na wschodnim i zachodnim wybrzeżu USA, w okolicach Hawaii oraz w Zatoce Meksykańskiej. Meduzy z rodziny Pelagiidae, mogą być brązowe lub czerwone i najczęściej można je spotkać na wschodnim wybrzeżu USA. Zazwyczaj przemieszczają się w dużych ławicach i są często wyrzucane na plaże. Przedstawiciel kostkowców, nazywany również „osą morską”, to jedno z najbardziej jadowitych stworzeń na świecie. Zamieszkuje on ciepłe morza. Szczególnie groźną jego odmianą jest malutka Irukandji, na którą można trafić na wschodnim wybrzeżu Australii. Bełtwa festonowa jest jedną z największych meduz jakie można spotkać na Ziemi. Osiąga ona wielkość do metra średnicy. Meduza festonowa występuje w zimniejszych, północnych obszarach Pacyfiku i Oceanu Atlantyckiego. .Statystyki : W 2010 roku na plaży w New Hempshire martwa już bełtwa festonowa poparzyła ok. 150 osób. Na Filipinach meduzy zabijają rocznie 20 -40 osób. W 2006 roku Hiszpański Czerwony Krzyż oszacował , że wzdłuż wybrzeży Costa Brava poparzonych zostało 19 000 osób Pamiętam nasz pobyt na Teneryfie i nieprzyjemne spotkanie młodszego ,wówczas 2,5 letniego syna z meduzą , a raczej z jej resztkami i to te resztki spowodowały oparzenia. Całe szczęście w nieszczęściu skończyło się na okropnym płaczu ,bólu i drobnym zaczerwienieniu. Nawet pływające szczotki martwej meduzy ( parzydełek ) mogą parzyć. Całe szczęście, że nad nad Bałtykiem nie doświadczymy takich przeżyć. Najbardziej jadowitym zwierzęciem morskim jest meduza Chironex fleckeri (potocznie zwana „osą morską”) , preferująca płytkie wody przybrzeżne. Na plażach Australii możemy zobaczyć znaki ostrzegające przed meduzami oraz skrzynki z kwasem octowym , których używamy gdy zostaniemy poparzeni przez te stworzenia. Nieśmiertelne zwierzę Turritopsis nutricula to małe meduzy. Mają do 5 mm długości i unikalną zdolność do zarządzania własnymi genam: w razie zagrożenia lub po zakończeniu dorosłego cyklu płodnego, meduzy przechodzą do dziecięcego stadium rozwoju i w ten sposób dosłownie zaczynają swoje życie na nowo. Zważywszy , iż (przynajmniej teoretycznie) cykl powrotu może powtarzać się w nieskończoną ilość razy , to sprawia ,że w sensie biologicznym meduza ta jest zwierzęciem nieśmiertelnym. Meduzy ciekawostki Meduzy pływają w oceanach od co najmniej 500 mln lat , a niewykluczone , że od ponad 700 mln. Czyni je to najstarszymi wielonarządowymi zwierzętami Ziemi Australijska meduza Carukia bamesi ma średnicę ludzkiego paznokcia Istnieje ponad 200 gatunków krążkopławów , 50 gatunków Staurozoa , ok. 20 gatunków kostkowców i 1000 – 1500 gatunków stułbiopławów. W niektórych krajach , takich jak Japonia i Korea , meduzy są uznawane za przysmak. Na całym świecie coraz bardziej popularne stają się meduzy suszone. Suszenie zapobiega również ich zepsuciu. Meduzy poławiane są często do publicznych akwariów. Często tło na jakim pływają , ma niebieski kolor , a zwierzęta są oświetlane światłem bocznym , aby zwiększyć kontrast kolorystyczny między meduzą a otoczeniem. W warunkach naturalnych wiele meduz to przeźroczysta galaretka ,niemal niewidoczna w wodzie. Okazuje się ,że najlepszą formą ochrony przed ukłuciem meduzy są …rajstopy. Dzięki nim jad nie ma kontaktu ze skórą człowieka ,a tylko bezpośrednie zetknięcie z nią wywołuje reakcję chemiczną odpowiedzialna za charakterystyczne dolegliwości. Meduza Turritopsis nutricula jest w sensie biologicznym jedynym znanym zwierzęciem, które jest nieśmiertelne Klasyfikacja : Typ : parzydełkowce Podtyp : meduzy Gromady : krążkopławy : ( Scyphozoa ) kostkowce : ( Cubozoa ) stułbiopławy : ( Hydrozoa ) Staurozoa Meduza w butelce Jakiś czas temu na pewnym blogu ( nie pamiętam niestety nazwy ) znalazłam ciekawy pomysł na wykonanie swojej własnej meduzy. Do zrobienia meduzy potrzebne będą : plastikowa butelka (lepsza w przypadku mniejszych dzieci ) lub szklana , rzadko kupujemy coś w plastiku więc wybór padł na szklane naczynie torebka lub woreczek foliowy koniecznie przeźroczysty nożyczki woda w pojemniku lejek jakiś barwnik niebieski, według mnie świetnie barwi wodę bibuła nitka coś do wymieszania bibuły w wodzie kuchnia lub łazienka opcjonalnie sypki , niebieski brokat ( to miała być na życzenie dzieciaków świecąca meduza – miałam tylko brokat pod ręką z tych świecących dodatków 🙂 ) Zaczynamy od zabarwienia wody , w tym celu wkładamy kawałek bibuły do cieczy i mieszamy. Następnie przelewamy wodę do naszej butelki. Teraz robimy naszą meduzę. Jeśli mamy torebkę z uszami ,obcinamy uszy i wlewamy odrobinę wody. Tyle wody ,aby nasza meduza przeszła przez otwór w butelce. Ja dosypałam odrobinę brokatu. Związujemy worek białą nitka ,tworząc jej kapelusz. Następnie z pozostałej części worka tworzymy parzydełka przycinając folię w paski . Mogło by się wydawać ,że im więcej parzydełek to lepszy efekt ,niestety nie ,dlatego warto odciąć sporo foli np. co drugi pasek i zrobić jedne krótsze drugie dłuższe parzydełka. Parę razy wyjmowałam meduzę z butelki ,aby po docinać folie bo było jej zbyt wiele i nie wyglądało to ciekawie. Wkładamy gotową meduzę do butelki i zakręcamy nakrętką. Gotowe. Moje karty meduz robiłam sama jakieś 3 lata temu. Co roku z nich korzystamy. Źródło : , Meduzy – najstarsze zwierzęta świata} Kolejne eksperymenty w wykonaniu „Tygrysków” to: meduza w butelce, wulkan, samo rosnący balon. Zajęcia te wzbudzają u dzieci bardzo duże zainteresowanie. Grupa chętnie współpracuje, podejmuje pracę. Dzieci cieszą się z końcowych wyników poszczególnych eksperymentów. Po miesięcznej przerwie w warsztatach, jutro wracamy do naszych cykliczny zajęć Ale zanim do nich dojdzie, ja mam jeszcze dwa zaległe warsztaty do opisania. Dziś w cyklu warsztatoweLove, nasze IV spotkanie. Co tym razem zmajstrowaliśmy? Zabawkę, która pozwoli zabić chwile nudy i oceaniczny wyciszacz. Rozwijająca zabawka, którą może zrobić każdy z materiałów, jakie posiada w domu. Butelkowa łapka, bo to o niej mowa to idealna propozycja dla dzieci w każdym wieku. Dorosłych także ;) Do wykonania łapki, potrzebne nam było: - butelki po wodzie mineralnej 1,5 lub 2 l. – jedna dla każdego dziecka - 2 nakrętki po - sznurek pakowny - taśmy izolacyjne cienkie, najlepiej kolorowe - kleje brokatowe , ew. wycinki z dziurkaczy ozdobnych - nożyczki Pierwszy etap wykonania zabawki, polegał na odcięciu lejka butelki. Zaznaczyłam dzieciom miejsce, od którego powinny zacząć odcinanie butelki nożykiem do tapet. Następnie, krańce lejka należało zabezpieczyć za pomocą taśmy izolacyjnej, ponieważ po odcięciu od reszty butelki były nieco "poszarpane". Gdy brzegi łapki zostały oklejone, warsztatowicze przystąpili do ozdabiania jej za pomocą klejów z brokatem. W czasie, gdy łapki schły, dzieci przeciągały sznurki przez dwie przedziurawione nakrętki po napojach. Jedna nakrętkę należy przykręcić do łapki, a druga będzie tym, co należy do łapki złapać. Z resztą, zobaczcie na FILMIKU jak powstaje łapka i jak można się nią bawić :) *** Podczas drugiego etapu naszych zajęć odeszliśmy nieco od naszego standardowego punktu, którym są masy plastyczne. Tym razem postawiłam na wodę i jednego z jej mieszkańców. Zainspirowana filmikiem, który nie tak dawno obejrzałam, postanowiłam wykonać świetny wyciszacz wraz z dziećmi. Mówię Wam, sama przez dobre kilkanaście minut, po powrocie do domu, przechylałam buteleczkę z jednej strony na drugą, wpatrując się w znajdującą się tam, woreczkową meduzę :D Co jest nam potrzebne do wykonania meduzy w butelce? - butelki z zakrętkami po wodzie min. 0,5 l. - po jednej dla każdego dziecka (świetnie sprawdzają się się 1l. butelki po Coli, my jednak nie mieliśmy ich w takiej ilości ;) ) - woreczki śniadaniowe- po dwa dla każdego dziecka - nożyczki - niebieska farba tempera, do zabarwienia wody - brokat sypki - gumki recepturki- po jednej dla każdego dziecka Jak powstaje magiczny, oceaniczny wyciszasz? Zaczynamy od zrobienia meduzy z woreczków. Do woreczka wkładamy skulkowany drugi woreczek (główkę) i pod nim zakładamy gumkę recepturkę lub sznurek. Dolną część woreczka nacinamy tak, by powstały odnóża meduzy. Gdy meduzę mamy gotową, bierzemy się za ocean w butelce. Nalewamy wody, zapełniając mniej więcej 3/4 butelki. Barwimy ją na niebiesko farbką... Wsypujemy brokat, po czym wpychamy meduzę do oceanu :D Zakręcamy szczelnie zakrętkę i możemy przystąpić do wyciszającej zabawy :) Na koniec porządkowanie miejsc pracy i rozmowy swobodne, umilające oczekiwanie na przybycie rodziców :) A tak prezentują się dzieła małych warsztatowiczów :) Poniżej znajdziecie nasze trzy wcześniejsze warsztaty: Przyjrzyjmy się bliżej 10 niesamowitym faktom o meduzach! 1. Meduza może być nawet starsza niż dinozaury. Meduzy pływają w wodzie, pulsując dzwonkami. Dan90266 / Creative Commons. Skamieliny meduzy są trudne do znalezienia, ponieważ meduzy nie mają żadnych kości! Jednak te, które zostały odkryte, są bardzo stare. W publikacji "Meduza- Pierwszy polski eksperyment batynautyczny" autorka Karina Kowalska zabrała fakty dotyczące wszystkich projektów ( Meduza I, Meduza II oraz Meduza II po modernizacji) bez zagłębiania się w same szczegóły eksperymentów lub przeżyć kolejnych batynautów. Duszą projektu był mechanik okrętowy i płetwonurek amator Antoni Dębski. Po realizacji Meduzy projektował kolejne konstrukcje podwodne, które z mniejszym lub większym powodzeniem wykorzystano do prac podwodnych w Polsce i za granicą. Wymiar: 21 x 21 cm Okładka: miękka Ilość stron: 96 Wydawca: Stowarzyszenie Warszawski Klub Płetwonurków ISBN: 978-83-942616-5-8 Autor: Karina Kowalska Wydanie: 2018r. Wymiar: 21 x 21 cm Okładka: miękka Ilość stron: 96 Wydawca: Stowarzyszenie Warszawski Klub Płetwonurków ISBN: 978-83-942616-5-8 Autor: Karina Kowalska Wydanie: 2018r. Specyficzne kody

328 views, 5 likes, 2 loves, 0 comments, 2 shares, Facebook Watch Videos from Miejska Biblioteka Publiczna w Chrzanowie: Mamy nadzieję, że udało wam się odgadnąć o jakich zwierzętach mowa w Animacje na wakacje - Para buch!

Odwrócony balon w butelce to doświadczenie dla dzieci, dzięki któremu zobrazować można, jak działa ciśnienie atmosferyczne. Chociaż to naprawdę prosty eksperyment, niewymagający przygotowań, dla dzieci będzie niesamowicie widowiskowy. Wykonanie doświadczenia to doskonały pomysł na urodziny. Poniżej znajdziesz informacje, czego potrzeba aby wykonać eksperyment z balonem i butelką oraz jego przebieg krok po kroku. Czego potrzebujesz? Wykorzystaj eksperyment na urodziny. To dobry sposób na to, by pokazać dzieciom, że nauka jest fascynująca. Aby wykonać doświadczenie z odwróconym balonem w butelce, będziesz potrzebować naprawdę niewielu rzeczy. Przygotuj: butelkę (najlepiej szklaną) z wąską szyjką, łyżkę wody, balon, rękawicę kuchenną. Przy wlewaniu wody do butelki możesz wykorzystać lejek. UWAGA! Przy przeprowadzeniu tego doświadczenia dla dzieci konieczna jest nadzór osoby dorosłej. Eksperyment krok po kroku Do butelki wlej (mniej więcej) łyżkę wody. Przy wlewaniu możesz skorzystać z lejka. Następnie włóż butelkę do kuchenki mikrofalowej i nastaw na taki czas, by woda mogła się zagotować. Jeżeli butelka nie mieści się w mikrofali na stojąco, możesz położyć ją w szklanej misce. Jeśli nie masz do dyspozycji kuchenki mikrofalowej, przygotuj garnek z wodą, umieść w nim naszą butelkę i gotuj wolno, aż woda w butelce zacznie wrzeć. Gdy woda zacznie wrzeć butelka będzie bardzo gorąca – w tym momencie doświadczenia przyda Ci się rękawica kuchenna. Wyjmij butelkę i połóż ją na stole, najlepiej na podkładce. Ostrożnie naciągnij balonik na szyjkę butelki. Obserwuj z dziećmi dalszy przebieg eksperymentu. Najpierw powinniście zauważyć parę, która skropli się na ściankach butelki, ale najlepsze dopiero przed wami… Po upływie kilkudziesięciu sekund balon zacznie się poruszać – butelka zacznie go „wciągać”. Kiedy balon będzie już cały w butelce, zacznie napełniać się powietrzem. Dla dzieci będzie to wyglądać jak magia, tymczasem eksperyment bardzo łatwo wyjaśnić. Po zagotowaniu woda zamienia się w parę wodną, która wypycha powietrze z butelki. Następnie następuje ochłodzenie, a para wodna skrapla się i z powrotem zamienia się w wodę. W tym momencie następuje różnica ciśnień między wnętrzem butelki, a otoczeniem. Ciśnienie na zewnątrz butelki jest wyższe i powietrze „wpada” do niej – w doświadczeniu obserwujemy to właśnie dzięki balonikowi, który jest zasysany.

Eksperyment morski przeprowadzono w wodzie Zatoki Gdańskiej w grudniu 1968 roku. Kabina „Meduza II” opuszczona została do Bałtyku z pokładu holownika oceanicznego „Koral”. Została zakotwiczona w toni na głębokości 25 metrów, skąd załoga – akwanauci Antoni Dębski, Jerzy Kuliński i nurek klasyczny PRO Bogdan Bełdowski

Są to bezkręgowce należące do grupy parzydełkowatych (z greckiego knidé = pokrzywa). Grupa Cnidarian dzieli się na następujące cztery klasy: hydrozoa: hydra, małe meduzy i inne kolonie polipów. Kubozoa: Meduza w pudełku. Scyfozoa: Duża meduza. Jest to klasa, którą rozpoznajemy głównie jako meduzy. Antozoany: Zawilce i korale.

i patyczek kosmetyczny. Nalewamy mleko na talerzyk. Robimy w nim plamki z dowolnych kolorów. Patyczek zwilżamy w płynie do naczyń, wkładamy do mleka i gotowe! 3. Meduza w butelce Potrzebne będą: butelka, niebieski barwnik do żywności, woda i folia spożywcza. Folię tniemy na kawałki i formujemy z niej coś na kształt meduzy. .