1. О էዌоլուይιሺ ачሌ
2. Υջоψኞμጣዠиգ слаηεга δጷщፃзвεз
3. Ղէбሷлጀм ቬկα ռοχаհαβխкα

Anna Owczarczyk lekarz 6 listopada 2018. Przedawkowanie witaminy C w diecie jest dość trudne. Nadmiar kwasu askorbinowego jest wydalany wraz z moczem. Przedawkować można jednak witaminę C w tabletkach czy proszku – objawy to m.in. biegunka, wysypka, nudności. Skutkiem ubocznym przyjmowania zbyt dużych dawek witaminy C może być np

Błonnik jest składnikiem każdej zdrowej diety. Jednak jedzenie go w zbyt dużych ilościach nie ma nic wspólnego ze zdrowiem. Sprawdźcie, dlaczego. Każdy, kto rozpoczyna dietę odchudzającą lub kto chce po prostu zacząć odżywiać się zdrowo słyszy, że w jego diecie koniecznie powinno znaleźć się więcej błonnika. I rzeczywiście tak jest, ponieważ większość ludzi nie uwzględnia prawidłowej ilości tego składnika w swoim codziennym sposobie żywienia. Ale czy wiecie, że nie tylko niedobór, ale i nadmiar błonnika w diecie jest zły dla organizmu? Sprawdźcie, dlaczego. W jakich produktach znajduje się błonnik pokarmowy? Błonnik możecie znaleźć w produktach, które są podstawą każdej zbilansowanej diety, czyli w warzywach, owocach, produktach zbożowych, roślinach zielonolistnych, orzechach oraz w roślinach strączkowych (takich, jak fasola czy groch). Przyjmuje się, że dziennie powinno się spożywać 25 g błonnika dziennie (w przypadku osób dorosłych). Niestety, wielu ludzi je zdecydowanie za mało błonnika, ponieważ ich dieta jest uboga w warzywa i owoce. Objawy nadmiaru błonnika w diecie Z błonnikiem można jednak przesadzić - o to wcale nietrudno! Częstym winowajcą są różnego rodzaju suplementy i produkty zawierające bardzo dużo błonnika, które mają pomóc uzupełnić jego niedobór w codziennej diecie. Jeżeli jednak spożywa się go za dużo, konsekwencje można odczuć bardzo szybko. Objawy nadmiaru błonnika to: zaparcia - jeśli codziennie zjadacie dużo produktów bogatych w błonnik, musicie koniecznie pić dużo wody, ponieważ w przeciwnym wypadku przemieszczanie się w jelicie produktów przemiany materii jest utrudnione. biegunki - w przypadku nadmiaru błonnika może również wystąpić objaw odwrotny do zaparć, czyli biegunka. Dzieje się tak przy spożywaniu dużych ilości błonnika nierozpuszczalnego, który przyśpiesza trawienie. wzdęcia - to objaw występujący często u osób cierpiących na zespół jelita nadwrażliwego (IBS). Objawy nadmiaru błonnika, zwłaszcza biegunki, mogą w konsekwencji prowadzić do odwodnienia organizmu oraz niedoboru witamin i minerałów - zwłaszcza witaminy A, B12 i D. Błonnik jest potrzebny w diecie, jednak, tak jak w przypadku większości składników odżywczych, nie można przesadzić z jego ilością. Źródło:

Trwa ładowanie... Ciąża Dieta w ciąży Składniki odżywcze Nietypowe objawy niedoboru błonnika w organizmie 1 z 8Błonnik w diecie 123rf Każdy z nas powinien przyjmować 25 gramów błonnika dziennie. Najlepszym sposobem na uzyskanie prawidłowej ilości jest odpowiednia dieta. Powinna być bogata w warzywa i owoce, ale także w produkty pełnoziarniste. Najbardziej znanymi objawami niedoboru są zaparcia oraz wzdęcia. Organizm wysyła jednak jeszcze inne sygnały, które trudno skojarzyć z faktem małej ilości włókna pokarmowego. Polecane dla Ciebie Komentarze

Błonnik pokarmowy do pewnego czasu uważany był jedynie za substancje balastową regulującą pracę przewodu pokarmowego. Liczne badania naukowe dostarczyły jednak licznych dowodów na jego znacznie szerszy, korzystny wpływ na zdrowie. Spis treści: Błonnik pokarmowy – co to jest? Błonnik pokarmowy – rodzaje Błonnik pokarmowy rozpuszczalny – rola rozwiń Błonnik pokarmowy – co to jest? Błonnik pokarmowy nazywany jest również włóknem pokarmowym. Stanowi kompleks niejednorodnych związków, które są pozostałością ścian komórkowych roślin. Są oporne na działanie enzymów trawiennych przewodu pokarmowego. Ulegają częściowemu lub całkowitemu rozkładowi pod wpływem enzymów bakterii bytujących w okrężnicy. Charakteryzuje się małą wartością energetyczną, jego 1g dostarcza zaledwie 2 kcal. Z tego względu przez długi czas uznawany był jedynie za substancję balastową, konieczną jedynie dla prawidłowego trawienia. Na błonnik pokarmowy składają się polisacharydy (węglowodany) oraz związki nie będące węglowodanami. Wśród węglowodanów wyróżnić można: celulozę, hemicelulozy, pektyny, β-glukany, skrobię oporną, gumy, śluzy i fruktany. Grupę związków niepolisacharydowych stanowi między innymi lignina. Związki te różnią się między sobą budową oraz właściwościami fizycznymi. Błonnik pokarmowy – rodzaje Ze względu na rozpuszczalność wyróżnia się błonnik rozpuszczalny w wodzie oraz błonnik nierozpuszczalny w wodzie. Ze względu na swoje właściwości charakteryzują się różnym oddziaływaniem na ludzki organizm. Błonnik pokarmowy rozpuszczalny – rola W skład błonnika pokarmowego rozpuszczalnego wchodzą: pektyny, gumy, śluzy roślinne i niektóre hemicelulozy. Niemalże w całości ulega degradacji przez bakterie w jelicie grubym, powoduje rozluźnienie masy kałowej. Pod wpływem wody pęcznieje w jelicie cienkim. Zwalnia czas pasażu jelitowego, dlatego skuteczny jest w leczeniu biegunek. Charakteryzuje go zdolność wychwytywania związków toksycznych (toksyn bakteryjnych, jonów metali ciężkich) dzięki czemu zapobiega ich wchłanianiu przez jelito. Odgrywa istotną rolę w leczeniu zaburzeń gospodarki lipidowej. Zmniejsza stężenie cholesterolu i wiąże znaczne ilości kwasów żółciowych. Zwiększa też wydalanie tłuszczów oraz opóźnia wchłanianie trójglicerydów. Przyczynia się również do opóźnienia wchłaniania glukozy i zmniejsza poposiłkową glikemię. Nasila uczucie sytości po posiłku, ma także działanie hipotensyjne przez co odgrywa istotną rolę w profilaktyce chorób serca. Błonnik pokarmowy nierozpuszczalny – rola Błonnik pokarmowy nierozpuszczalny stanowią: celuloza, niektóre hemicelulozy oraz ligniny. Charakteryzuje go istotny wpływ na pracę przewodu pokarmowego: pobudza funkcje żucia i wydzielania śliny, która działa ochronnie na zęby, wiąże wodę, przez co zwiększa objętość treści jelitowej, neutralizuje i wiąże nadmiar kwasu solnego w żołądku, wpływa na wydzielanie hormonów przewodu pokarmowego ( gastryny), zwiększa wydzielanie soków trawiennych, pobudza ukrwienie jelit, wpływa na perystaltykę jelit, przyspieszając ją i tym samym skracając czas pasażu, dzięki czemu zapobiega zaleganiu treści jelitowej i rozwojowi mikroflory patogennej, chroni przed: uchyłkowatością jelit, zaparciami, żylakami odbytu, polipami oraz chorobą nowotworową, daje uczucie sytości, zmniejsza wartość kaloryczną diety. Błonnik pokarmowy – źródła Źródłami błonnika pokarmowego są: produkty zbożowe, świeże oraz suszone warzywa i owoce. Wśród produktów zbożowych największą jego ilość zawierają otręby pszenne 42g/100g. W warzywach jego zawartość waha się od 0,5 do 5,8g/ 100g, a w owocach jest to przeciętnie 2g/100g. Do najlepszych źródeł błonnika pokarmowego rozpuszczalnego należą: owies, jęczmień, jabłka, cytrusy, pietruszka, marchew, bakłażan, nasiona roślin strączkowych, siemię lniane, nasiona babki płesznik i orzechy. Z kolei frakcja nierozpuszczalna błonnika znajduje się głównie w produktach zbożowych z pełnego przemiału: chlebie, płatkach zbożowych, mące pełnoziarnistej, otrębach, grubych kaszach (gryczanej, jęczmiennej), brązowym ryżu, a także w skórkach owoców i warzyw, niektórych owocach (czarna porzeczka) i warzywach (zielony groszek). Błonnik pokarmowy – normy spożycia Zgodnie w zaleceniami WHO ( Światowa Organizacja Zdrowia) spożycie błonnika pokarmowego powinno wynosić od 20. do 40g na dobę. Polskie Normy zalecają jego spożycie na poziomie 10g u dzieci do 3 roku życia, 14g u dzieci od 4 do 6 roku życia, 16g u dzieci od 7 do 9 roku życia, 19g w wieku 10 do 15 lat, 21g w wieku 16 do 18 lat, 25g u dorosłych do 65 roku życia i 20g powyżej 65 roku życia. Zgodnie z wynikami badań w diecie kardioprotekcyjnej zaleca się od 30 do 45g błonnika pokarmowego, w tym 17g błonnika rozpuszczalnego dziennie. Minimalna ilość włókna pokarmowego nie powinna być mniejsza niż 25g. Błonnik pokarmowy a zdrowie Osoby spożywające odpowiednie ilości błonnika pokarmowego rzadziej chorują na: miażdżycę, chorobę niedokrwienną serca i zawały. W badaniach wykazano, że zwiększenie w diecie ilości błonnika pokarmowego ogółem oraz jego frakcji rozpuszczalnej pochodzących z owoców, warzyw i produktów zbożowych związane jest ze zmniejszeniem ryzyka rozwoju chorób krążenia i choroby niedokrwiennej serca u osób zdrowych. Zwiększenie spożycia włókna pokarmowego o 7. do 10g dziennie daje w efekcie obniżenie o 9 do 14% ryzyka rozwoju chorób serca. Błonnik pomaga również zapobiegać oraz leczyć: otyłość, zaparcia, cukrzycę typu 2, kamicę żółciową, uchyłkowatość jelit, nowotwory jelita grubego oraz zaburzenia gospodarki lipidowej. Amerykańskie badania wskazują, że wyższe spożycie błonnika pochodzącego z produktów zbożowych, może wiązać się z 33% niższym ryzykiem cukrzycy. Badania kliniczne dowodzą też skuteczności błonnika pokarmowego rozpuszczalnego w leczeniu zespołu jelita drażliwego, szczególnie postaci zaparciowej. Błonnik nierozpuszczalny z kolei dolegliwości te może nasilać. Błonnik pokarmowy – przeciwwskazania Zarówno zbyt małe, jak i nadmierne ilości błonnika pokarmowego w diecie są niekorzystne dla zdrowia. Nadmiar włókna pokarmowego może powodować podrażnienie jelit oraz biegunkę. Wpływa również negatywnie na wykorzystanie witamin i składników mineralnych, zmniejszając ich wchłanianie. Spożywanie dużych ilości błonnika zmniejsza wchłanianie tłuszczu, a wraz z nim witamin rozpuszczalnych w tłuszczach: A, D, E i K. Lignina, hemicelulozy i pektyny mogą obniżać wchłanianie żelaza, a celuloza wraz z hemicelulozami i towarzyszącym im kwasem fitynowym mogą wiązać cynk, zmniejszając jego dostępność. W niektórych chorobach niewskazane jest spożywanie zbyt dużych ilości włókna pokarmowego. Dieta z ograniczeniem błonnika pokarmowego, tzw. dieta ubogoresztkowa zalecana jest w niedokrwistości, chorobach układu kostnego, chorobach przewodu pokarmowego (zapaleniu żołądka, trzustki, dróg żółciowych i jelit), chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, chorobach zakaźnych i stanach pooperacyjnych. Farmaceutyczne preparaty z błonnikiem – wskazania i przeciwwskazania Poza naturalnymi źródłami błonnik pokarmowy może być dostarczany również w postaci preparatów aptecznych. Zalecane są one w otyłości, cukrzycy, zaparciach, miażdżycy, u osób stosujących preparaty opioidowe i w kamicy żółciowej. Jednak przed ich zastosowaniem bardzo ważna jest konsultacja z lekarzem. Preparaty błonnika pokarmowego mogą bowiem zaburzać gospodarkę hormonalną oraz mineralną organizmu. Ich stosowanie przeciwwskazane jest w niedoborach białka i składników mineralnych, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, stanach zapalnych trzustki, dróg żółciowych żołądka oraz jelit. Stosując preparaty błonnika pokarmowego szczególnie należy pamiętać o spożywaniu odpowiedniej ilości płynów. Letni obiad bogaty w błonnik pokarmowy Lato to sezon miedzy innymi na fasolkę szparagową, cukinię i świeże zioła, w tym szczypiorek. Na letni obiad bogaty w błonnik pokarmowy polecamy kaszotto z kaszy gryczanej z fasolką szparagową, cukinią, szczypiorkiem i indykiem. Składniki na 2 porcje: 3 łyżki oliwy z oliwek, 1/3 szklanki kaszy gryczanej nie prażonej, 1 cebula, 200g filetu z indyka, (zmielone lub posiekane) 4 łyżki sosu sojowego, 60 ml białego wina, 1,5 szklanki bulionu, 200g fasolki szparagowej zielonej, 1 cukinia, 4 łyżki posiekanego szczypiorku, 1 łyżeczka suszonego oregano, sól, pieprz Sposób wykonania: Na dużą patelnię wsypać kaszę, dodać łyżkę oliwy i chwilę podsmażyć. Cebulę pokroić w kostkę, wrzucić na patelnię i zeszklić mieszając od czasu do czasu przez ok. 5 minut. W międzyczasie dodać suszone oregano. Składniki przesunąć na bok patelni, w wolne miejsce wlać 2 łyżki oliwy, włożyć zmielone mięso (lub drobno posiekane na desce). Polać sosem sojowym i obsmażać przez ok. 7 minut mieszając od czasu do czasu. W międzyczasie składniki z boku patelni 1 - 2 razy przemieszać. Wszystkie składniki na patelni wymieszać i wlać białe wino, gotować ok. 2 - 3 minuty aż odparuje. Następnie wlać gorący bulion, doprawić świeżo zmielonym pieprzem i zagotować. Przykryć pokrywą i gotować pod przykryciem przez 20 minut. Fasolkę przyciąć na końcach i pokroić na kawałki. Cukinię pokroić w kosteczkę. Fasolkę i cukinię dodać na patelnię, wymieszać i przykryć. Gotować przez ok. 7 minut pod przykryciem, w międzyczasie 1 raz składniki przemieszać. Otworzyć, wymieszać, posypać szczypiorkiem. Smacznego! Źródła: 1. Ciborowska H., Rudnicka A. Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012. 2. Materiały z Konferencji Naukowo – Szkoleniowej „Błonnik pokarmowy w profilaktyce i dietoterapii”, Warszawa 2017. 3. Górecka D. Błonnik pokarmowy. Znaczenie żywieniowe i technologiczne. Przegląd Zbożowo-Młynarski 2008; 11: 23 – 26. 4. Bienkiewicz M., Bator E., Bronkowska M. Błonnik pokarmowy i jego znaczenie w profilaktyce zdrowotnej. Probl Hig Epidemiol 2015; 96 (1): 57-63. 5. Jarosz M. Normy żywienia dla populacji Polski 2017.

Magnez w ciąży jest potrzebny, by płód mógł prawidłowo się rozwijać. Nie można jednak zażywać go bez kontroli lekarza. Sprawdź, kiedy suplementacja magnezu w ciąży jest wskazana, jakie są objawy niedoboru tego pierwiastka, a także co jeść, aby w naturalny sposób dostarczać magnez do organizmu

Czy słyszałeś kiedyś o diecie błonnikowej? To jedna z najzdrowszych diet, która może przynieść wiele korzyści dla Twojego organizmu. Dieta błonnikowa opiera się na zwiększeniu spożycia błonnika w diecie. Błonnik jest niezbędnym składnikiem dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego, a jego odpowiednie spożycie może wpłynąć na poprawę zdrowia i samopoczucia

Fot.: Magnez to jeden z najważniejszych pierwiastków występujących w organizmie. Pierwiastek ten jest kofaktorem kilkuset enzymów, warunkuje przewodnictwo nerwowe, aktywuje skurcze mięśniowe, wspomaga funkcjonowanie układu nerwowego i sercowo – naczyniowego. Niedobór magnezu objawia się pod postacią bolesnych skurczów mięśni, mrowienia kończyn, problemów ze snem, zmęczenia, nadciśnienia czy nadmiernego wypadania włosów. W celu zapobiegania niedoborom magnezu wystarczy stosowanie odpowiednio zbilansowanej diety, a także suplementów zawierających magnez. Spis treści1 Rola magnezu w organizmie2 Niedobór magnezu3 Źródła magnezu w diecie4 Nadmiar magnezu w organizmie Rola magnezu w organizmie Fot.: Magnez to pierwiastek zgromadzony w organizmie w ilości 25 – 35 g, a największe depozyty tego pierwiastka to kości, mięśnie oraz tkanki miękkie. Magnez jest kofaktorem ponad 300 enzymów uczestniczących w procesach przemiany materii. Warunkuje prawidłowy przebieg przemian węglowodanowych, tłuszczowych i białkowych. Pierwiastek ten wpływa na stabilność i przepuszczalność błon komórkowych, dzięki czemu zapewnia prawidłowe przekazywanie impulsów nerwowo – mięśniowych. W ten sposób magnez warunkuje prawidłową pracę układu nerwowego, mięśniowego oraz sercowo – naczyniowego. Magnez wraz z wapniem i witaminą D wspomaga mineralizację kości i zębów, chroni przed metalami ciężkimi (ołów, rtęć, kadm), zapobiega rozwojowi takich dolegliwości jak zespół napięcia przedmiesiączkowego czy migreny. Magnez moduluje funkcjonowanie układu immunologicznego, łagodząc stany zapalne, alergie. Niedobór magnezu Prawidłowy poziom magnezu w organizmie to 0,65 – 1,25 mmol/l. Zbyt niski poziom magnezu może wynikać z niewystarczającej podaży tego pierwiastka wraz z dietą, a także nadmiernej jego utraty z organizmu. Niewystarczająca podaż magnezu wraz z dietą może wynikać ze zbyt niskiego spożywania produktów zawierających magnez, a także zubożenia diety w magnez, wynikającego z przetwarzania żywności oraz stosowania konserwantów. Ograniczeniu przyswajania magnezu z diety może sprzyjać wysokie spożycie błonnika, a także wapnia, nadużywanie kawy oraz alkoholu, stosowanie takich leków jak tetracykliny, leki nasenne, inhibitory pompy protonowej czy leki moczopędne. Oczywiście zmniejszone przyswajanie magnezu występuje także w przebiegu zespołów złego wchłaniania, np. spowodowanych stanami zapalnymi jelit. Do niedoborów magnezu może się także przyczynić nasilona utrata magnezu z organizmu. Dochodzi do tego w przebiegu biegunek i wymiotów, chorób nerek, zaburzeń hormonalnych (hiperaldosteronizm, pierwotna nadczynność przytarczyc), a także podczas insulinoterapii. Objawy niedoboru magnezu to przede wszystkim: zmęczenie problemy z pamięcią i koncentracją kołatanie serca skurcze mięśni mrowienie i drżenie kończyn wypadanie włosów łamliwość paznokci. W celu złagodzenia objawów niedoboru magnezu warto wzbogacić dietę w naturalne źródła magnezu, a także sięgać po suplementy diety z magnezem. Źródła magnezu w diecie Fot.: Magnez powszechnie występuje w diecie, zarówno w produktach roślinnych, jak i odzwierzęcych. Najbogatsze źródła magnezu w diecie to kakao, owoce morza, orzechy, kasze, pełnoziarniste produkty zbożowe, żółte sery. Magnez znaleźć można także w bananach, jajach, podrobach, zielonych liściach warzyw. Obróbka termiczna zmniejsza zawartość magnezu w diecie, zatem najlepiej jest sięgać po surowe warzywa i owoce. Białko zwierzęce oraz witaminy z grupy B, zwłaszcza witamina B6 zwiększają przyswajalność magnezu. Nadmiar magnezu w organizmie Do nadmiernej kumulacji magnezu w organizmie może dojść w efekcie spożywania zbyt dużych dawek suplementów diety zawierających magnez. Ponadto przyczyną hipermagnezemii może być niewydolność nerek. Objawami zbyt wysokiego poziomu magnezu w organizmie są biegunki i wymioty, zmniejszenie napięcia mięśniowego, zwolnienie akcji serca, zaburzenia widzenia, spadek ciśnienia krwi. Bibliografia: Iskra M. in., Magnez — rola fizjologiczna, znaczenie kliniczne niedoboru w nadciśnieniu tętniczym i jego powikłaniach oraz możliwości uzupełniania w organizmie człowieka; Nadciśnienie tętnicze, 2013 tom 17, nr 6

Co to jest błonnik?To zróżnicowana i niejednorodna chemicznie grupa substancji pochodzenia roślinnego, która nie ulega trawieniu w układzie pokarmowym człowieka. Błonnik, zwany również włóknem pokarmowym, dzieli się na dwie frakcje, różniące się działaniem fizjologicznym:nierozpuszczalny w wodzie, słabych kwasach i zasadach – tę grupę stanowią przede wszystkim celuloza i lignina. Ludzki organizm nie wytwarza enzymu rozkładającego celulozę, ponadto ta forma błonnika nie jest w żaden sposób degradowana przez mikroflorę jelitową, w związku z czym przechodzi przez nasz układ pokarmowy w postaci niemal niezmienionej chemicznie. Jednocześnie dzięki chłonięciu wody ten typ błonnika powoduje zwiększenie objętości stolca, co korzystnie wpływa na perystaltykę jelit, wspomaga wydalanie i zapobiega w wodzie – do tej frakcji zalicza się pektyny, gumy, hemicelulozy oraz inne związki, które ulegają w jelitach rozkładowi do krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, wykorzystywanych przez ludzki organizm jako źródło energii. Przyjęto, że wartość energetyczna rozpuszczalnego błonnika to 2 kcal/1 g. Związki z tej grupy są odpowiedzialne za obniżenie poziomu glukozy i cholesterolu we krwi, zmniejszenie ilości kwasów żółciowych oraz wydłużenie poczucia sytości po cholesterolu całkowitegoBadanie dostępne w całej PolsceSPRAWDŹRola błonnika w organizmieBłonnik obudza perystaltykę jelit i zapobiega zaparciom. – Błonnik nierozpuszczalny dzięki dużej zdolności wiązania wody spełnia rolę substancji balastowej – wyjaśnia dr Beata Świerczewska, internista i specjalista medycyny rodzinnej Medicover. – Wpływa na zwiększenie objętości masy kałowej, co mechanicznie pobudza ścianę jelita do pracy. W rezultacie skraca się czas przejścia stolca przez przewód pokarmowy. Właściwości te są wykorzystywane w leczeniu zaparć, a także w profilaktyce uchyłkowatości jelit, żylaków odbytu i chorób nowotworowych jelita rozkład węglowodanów i obniża poziom glukozy. Ulegające rozkładowi rozpuszczalne frakcje błonnika absorbują wodę w jelitach. – Dzięki kleistej konsystencji wiąże on przyjęte z pokarmem węglowodany i opóźnia ich rozkład do glukozy, która jest wolniej i równomierniej wchłaniana z jelita do krwi. Zapobiega to nagłym zwyżkom poziomu glukozy we krwi po posiłku – podkreśla dr Beata Świerczewska. Naturalną konsekwencją tego procesu jest zmniejszenie wydzielania insuliny i profilaktyka na cholesterolBłonnik zmniejsza stężenie cholesterolu. Rozpuszczalne składniki błonnika mają właściwości hamujące syntezę cholesterolu – blokują wchłanianie zwrotne żółci w jelitach poprzez związanie kwasów żółciowych odpowiedzialnych za wstępny proces trawienia tłuszczu. W rezultacie do krwi przenika mniejsza ilość trójglicerydów, sprzyjających chorobom trzustki i stłuszczeniu i odchudzanieWspomaga odchudzanie. Produkty wysokobłonnikowe przeważnie wymagają starannego żucia, co wydłuża czas posiłku. Nasz mózg ma wówczas szanse odpowiednio zareagować na przyjmowane pożywienie, dzięki czemu możemy trzymać nasz apetyt w ryzach. Do tego spowodowane przez rozpuszczalną frakcję błonnika opóźnienie wchłaniania składników odżywczych sprawia, że po posiłku dłużej towarzyszy nam uczucie sytości. Jednocześnie następuje ograniczenie wchłaniania tłuszczu – niektóre źródła podają, że można w ten sposób „uniknąć” dziennie od 30 do 180 kcal, co w przeliczeniu na rok przekłada się na ok. 1,5–9 kg masy probiotyczne błonnikaBłonnik stymuluje przyrost bakterii fizjologicznie bytujących w jelitach. To one odpowiadają za normalizację procesów fermentacyjnych, jakie zachodzą w układzie naturalnym środkiem detoksykującym. Spożywanie rozpuszczalnych frakcji błonnika powoduje usuwanie z organizmu toksyn i różnych zanieczyszczeń, np. metali ciężkich. Z kolei dzięki przyspieszeniu perystaltyki skraca się czas oddziaływania czynników rakotwórczych na ścianki ilości błonnika przyjmować dziennie?Aktualnie nie ma żadnych wytycznych, co do określonego zapotrzebowania na włókna pokarmowe, istnieją natomiast zalecenia dotyczące przyjmowania jego dziennej dawki. Światowa Organizacja Zdrowia podaje, że optymalną wielkością jest 20–40 g na dobę, przy czym ilość ta powinna być dostosowana do płci, wieku i stanu wysokobłonnikowa jest zalecana osobom dorosłym, które chcą utrzymać masę ciała lub są zagrożone chorobami takimi jak otyłość, miażdżyca, cukrzyca czy kamica żółciowa. Należy pamiętać o przyjmowaniu odpowiednio zwiększonej ilości płynów – picie mniej niż 2 litrów wody dziennie przy jednoczesnym dużym spożyciu błonnika może wywołać przypadku dzieci i młodzieży najważniejsze jest prawidłowe wykorzystanie składników odżywczych zawartych w pożywieniu. Z tego powodu warto kontrolować ilość włókna pokarmowego w ich diecie, ponieważ jego nadmiar (a dokładnie zbyt duża ilość kwasu fitynowego) upośledza wchłanianie się witamin i związków mineralnych, w tym wapnia, cynku i żelaza. Podobną ostrożność powinni zachować rekonwalescenci i osoby starsze, ponieważ mogą oni mieć problemy z żuciem, perystaltyką przewodu pokarmowego albo tolerancją niektórych składników przeciwwskazania do stosowania diety bogatej w błonnik to stany zapalne żołądka, trzustki, dróg żółciowych i jelit, nieżyty przewodu pokarmowego oraz choroba wrzodowa. W takich sytuacjach zawsze warto się skonsultować z lekarzem lub dietetykiem i ustalić optymalną wielkość błonnika w diecieKto nie lubi monotonii na talerzu, nie zawiedzie się w przypadku produktów zawierających błonnik. Znajdziemy go w produktach zbożowych (mąka niskiego przemiału i jej przetwory, grube kasze, niełuskany ryż, płatki i otręby), nasionach roślin strączkowych oraz w warzywach i owocach, które – jeśli to tylko możliwe – powinno się jeść razem ze do codziennej diety wprowadzać różnorodne źródła błonnika, dzięki czemu łatwo zoptymalizować jego pozytywne oddziaływanie na organizm. Od czasu do czasu zastąpmy otręby pszenne kaszą, a pieczywo razowe – zapiekanką na bazie brązowego ryżu. W sezonie wiosenno-letnim sięgajmy po świeże warzywa i owoce. Zimą można je zastąpić przetworami lub produktami suszonymi. Trzeba przy tym pamiętać, że np. w rodzynkach jest o wiele więcej cukru niż w analogicznej objętościowo ilości winogron, a klarowane soki zawierają znacznie mniej błonnika niż soki nieklarowane i wzbogacane błonnikiemObecnie, dzięki rozwojowi technologii żywności, bez trudu uzyskuje się syntetyczne nieprzyswajalne węglowodany, pełniące tę samą rolę, co błonnik pochodzenia naturalnego. – Od związków roślinnych różnią się one składem, nie są także w 100% rozpoznawane przez ludzki organizm. Zdarza się, że suplementy błonnika zawierają różne substancje z grupy spulchniających, żelujących czy emulgatorów. Ich zawartość sprzyja częstszemu występowaniu alergii na tego typu preparaty – zauważa dr Beata Świerczewska i dodaje: – Ze względu na większą koncentrację istnieje również wyższe ryzyko przedawkowania takiego preparatu i wywołania działań do nich zaliczyć nadmierne mechaniczne podrażnienie jelit, ponadnormatywne zahamowanie wchłaniania tłuszczy, obniżenie przyswajania witamin z grup A, D, E i K. Sięgając po produkty spożywcze opatrzone napisem „Zawiera dużą dawkę błonnika”, „Produkt wysokobłonnikowy” lub „Z dodatkiem błonnika”, warto dokładnie przeczytać skład i nie przekraczać dziennej zalecanej hamuje LDLLipoproteiny o niskiej gęstości (LDL) to związek odpowiedzialny za transport cholesterolu z wątroby do innych narządów. W znamienitej większości jest on produkowany w wątrobie, tylko w niewielkiej ilości pochodzi z pokarmu.– Niekorzystne działanie LDL wynika ze zdolności do odkładania cholesterolu w ścianach tętnic – wyjaśnia dr Beata Świerczewska – co skutkuje powstawaniem zmian miażdżycowych, a wtórnie wywołuje choroby układu krążenia, takie jak nadciśnienie tętnicze lub choroba niedokrwienna serca albo ośrodkowego układu ich rezultacie może dojść do zawału serca lub udaru mózgu. Jak dodaje specjalista – zahamowanie zwrotnego wchłaniania żółci w jelicie przez związanie jej z błonnikiem rozpuszczalnym prowadzi do obniżenia zwrotnego wchłaniania frakcji LDL, a tym samym do obniżenia jego poziomu w frakcja błonnika działa więc prewencyjnie przy miażdżycy naczyń błonnika pokarmowego w 100 g produktuOtręby pszenne - 42,4 gPłatki pszenne - 10,1 gPłatki kukurydziane - 7,6 gPłatki owsiane - 6,9 gRyż brązowy - 8,7 gRyż biały -2,5 gKasza gryczana - 5,9 gChleb żytni pełnoziarnisty - 6,1 gBułki pszenne - 2 gSeler - 4,9 gFasola szparagowa - 3,9 gMarchew - 3,6 gKapusta biała -2,5 gKalafior - 2,4 gZiemniaki - 1,5 gMigdały - 12,1 gOrzechy laskowe - 8,9 gSłonecznik (nasiona) - 6,9 gPorzeczki czarne - 7,9 gŚliwki suszone- 9,4 gŚliwki świeże - 1,6 gJeżyny - 7,3 gMaliny - 6,7 gJabłko - 2 gPomarańcza -1,9 g

123rf Błonnik to substancja, która wspomaga proces trawienia. Reguluje wypróżnienia, wspierając cały układ pokarmowy. Włókno pokarmowe ma wpływ na rozwój bakterii dobrych dla organizmu. Błonnik znajdziemy w wielu warzywach, owocach, siemieniu lnianym i nasionach roślin strączkowych. Zarówno deficyt, jak i nadmiar błonnika wpływają negatywnie na organizm. Wzdęcia i skurcze mogą być także symptomami nadwyżki tej substancji. W produktach pełnoziarnistych, nasionach i orzechach występuje błonnik nierozpuszczalny, który może powodować problemy z trawieniem. Przy zwiększonej podaży błonnika warto przyjmować więcej płynów/wody. Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr inż. Małgorzata Jezierska Ekspertka Yasumi ds. żywienia człowieka.

Dawkę błonnika należy podzielić pomiędzy główne posiłki. Nadmierna podaż błonnika może nasilać ból przy nadkwasocie, wrzodach i innych dolegliwościach przewodu pokarmowego. Posiłki takie pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i drażnią błonę śluzową jelit. Nadmiar błonnika może też zaburzać funkcjonowanie jajników.

31 lipca 2022, 6:53 Zobacz, jakie są niebezpieczne skutki przedawkowania cukru, których nie można lekceważyć.>>> >>>archiwumNie wszyscy wiedzą, że w ich organizmie jest za dużo cukru. Niestety, objawy mogą okazać się mylne. Nadmiar cukru nie jest dobry dla zdrowia. Zobacz, jakie są niebezpieczne skutki przedawkowania cukru, których nie można lekceważyć. To prawda, że cukier jest źródłem energii, jednak trzeba z nim uważać. Sprawdź, czy znałeś te ostrzegawcze sygnały, wysyłane przez twój organizm. Cukier jest podstawowym produktem spożywczym, który niesie za sobą wiele niebezpieczeństw. Stosowany jest w niemal każdym domu. Poza tym występuje on również naturalnie w węglowodanach, czyli w owocach, warzywach, zbożach i nabiale. Trzeba zaznaczyć, że występujący cukier może być dobry i zły. Ten drugi często występuje w podstawowych zakupach spożywczych i trzeba go unikać. Wiele kupowanych produktów zawiera w sobie niepotrzebny szkodliwy cukier. Warto zwracać na to uwagę, aby być świadomym klientem i ograniczać ten nadmiar. Zobacz, jakie są niebezpieczne skutki przedawkowania cukru, których nie można lekceważyć. Niebezpieczne skutki braku snu. Jak organizm reaguje na zbyt... Takie są objawy niedoboru witaminy B12. Zobacz skutki braku ... Poznaj zdrowotną moc przypraw Materiały promocyjne partnera

.