Poszukiwany kod pocztowy dla miejscowości Mała Wieś ul. Mikołaja Reja to 09-460 . Najbliższy urząd pocztowy znajduje się pod adresem FUP Wyszogród: ul. Jana Kochanowskiego 7. Na mapach serwisu e-turysta możesz wyszukiwać kody pocztowe, ale również możesz sprawdzić jakie ulice przypisane są do danego kodu pocztowego.
Adresy w pobliżuMała Wieś, Reja Mikołaja 4, Ulica (09-460) (→ 10 m)Mała Wieś, Króla Jana III Sobieskiego 16, Ulica (09-460) (→ 24 m)Mała Wieś, Reja Mikołaja 2, Ulica (09-460) (→ 27 m)Mała Wieś, Reja Mikołaja 1, Ulica (09-460) (→ 33 m)Mała Wieś, Reja Mikołaja 6, Ulica (09-460) (→ 34 m)Mała Wieś, Reja Mikołaja 1A, Ulica (09-460) (→ 46 m)Mała Wieś, Króla Władysława Jagiełły 5, Ulica (09-460) (→ 50 m)Mała Wieś, Reja Mikołaja 3, Ulica (09-460) (→ 51 m)Mała Wieś, Króla Władysława Jagiełły 7, Ulica (09-460) (→ 66 m)Mała Wieś, Króla Władysława Jagiełły 6, Ulica (09-460) (→ 76 m) Ulice w pobliżuMała Wieś, Sienkiewicza Henryka, Ulica (09-460)Mała Wieś, Dąbrowskiej Marii, Ulica (09-460)Mała Wieś, Króla Władysława Jagiełły, Ulica (09-460)
13 grudnia 2018 r. klasy I a i III d wybrały się na wycieczki edukacyjne do Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie. Młodzież uczestniczyła w lekcji muzealnej: „Jak wyglądała I wojna światowa i odzyskanie niepodległości od strony Jędrzejowa i okolic”? oraz zwiedzała wystawę „Jędrzejów na drodze do niepodległości”.

Muzeum Mikołaja Reja obrazuje związki pisarza z Nagłowicami i znaczenie jego twórczości zarówno dla piśmiennictwa, jak i całej kultury polskiej. Jest tu wystawa reprodukcji przedstawiających życie i dorobek pisarski Mikołaja Reja. Na drzeworytach umieszczono fragmenty dzieł pisarza i zapisy z jego życiorysu. W gablotach znajdują się ciekawe teksty w kopiach rękopisów – jest to m. in. „Zeznanie podatkowe” i „List do sąsiada”. Mikołaj Rej, ur. 1505r. w Żórawnie (Żurawnie) pod Haliczem, zm. 1569r. prawdopodobnie w założonym przez siebie Rejowcu (Chełmskie), poeta, prozaik,dramatopisarz. Urodził się w zamożnej rodzinie szlacheckiej na Rusi, dokąd jego ojciec przeniósł się z Nagłowic. Po wstępnej edukacji wyruszył do Krakowa. Studiował w Akademii Krakowskiej, ale już po roku wrócił do Żórawna. Lata młodzieńcze spędził w nieograniczonej swobodzie na wsi ; polował, łowił ryby – upajał się światem natury. W 1525r. ojciec wysłał Reja na dwór magnacki Andrzeja Tęczyńskiego. Był to w życiu Reja moment przełomowy: zdobywał tam przede wszystkim ogładę towarzyską, uczył się literatury, stylistyki i ortografii. Został sekretarzem Tęczyńskiego. To właśnie tam, na dworze, powstały jego pierwsze próby literackie. Rej niebawem opuścił dwór i powrócił na Ruś. Po śmierci ojca pozostał na wsi. Wkrótce (1531r.) się ożenił z Zofią Kościeniówną z Sędziszowa (siostrzenicą arcybiskupa lwowskiego). Dużo pisał. Zwolennik idei reformacji, dość szybko (ok. r. 1541 lub 1548) przeszedł na kalwinizm. Stał się gorliwym działaczem religijnym. Prowadził też bujne życie polityczne: nie opuścił -jak pisał poeta, działacz reformacyjny Andrzej Trzecieski – „żadnego sejmu, zjazdu ani żadnej koronnej sprawy”. Zapewne kilkakrotnie piastował urząd poselski. Za granicę nie wyjeżdżał nigdy, z czego był dumny. Prowadził życie towarzyskie, a i w domu swym zaznał szczęścia. Znał blaski i cienie ziemiańskiego żywota. Był ruchliwy, jowialny, dowcipny, otwarty wobec ludzi. Humor przepajał jego naturę. Ale bywał też porywczy, kłótliwy, skąpy, bezwzględny i skłonny do pieniactwa. Ceniono go jednak powszechnie, również jako pisarza rozsmakowanego w polszczyźnie. Tak go przedstawia późniejsza legenda. Rej utrzymywał kontakty z dworem królewskim; od Zygmunta I Starego (l546r.), a potem również Zygmunta II Augusta (l564r.), otrzymał wieś w dożywocie. Łaska królewska stanowiła poniekąd nagrodę za to, co wnosił Rej swą twórczością do polskiej kultury. Rej to wielki samorodny talent, „genialny samouk”, który rozwijał rodzimy, „swojski” nurt polskiego odrodzenia. Twórczość Reja, powstała na pograniczu epok, zawiera różne idee. Z dawnej, średniowiecznej tradycji przejął Rej sposób traktowania literatury jako dziedziny moralistyki społecznej, stąd pisma Reja mają przeważnie charakter dydaktyczny. Nowa, i znamienna dla odrodzenia, była jednak u Reja świadomość ważnej roli pisarza w społeczeństwie, jego specjalnej misji, posłannictwa. Zgodnie z tymi założeniami konsekwentnie wyrażał Rej swe myśli w języku polskim. Wiązało się to z żywym wówczas nurtem dyskusji o języku i imitacji (przetwarzaniu dawnych wzorów) we wczesnym humanizmie włoskim. Niechętny estetyzmowi, imitowaniu łacińskich wzorów, Rej opowiadał się za językiem narodowym jako naturalnym środkiem ekspresji. Celowo nawet udawał prostaczka, niechętnego kunsztownej łacinie. Urzeczywistniając swój program edukacji narodu, ukazywał osobliwą harmonię człowieka i natury. Wielbił też człowieka naturalnego, a taki Polak powinien mówić po polsku! To przesądzało sprawę. Refleksja o języku wpisała się w całą filozofię życiową pisarza i jego świat wartości. Etyka Reja odwoływała się do koncepcji antycznych (filozof grecki Platon), ale łączyła je z ujęciem chrześcijańskim. Wartością naczelną stała się cnota: prawość, sumienie, „cześć” (honor), stałość umysłu, a także moc zsyłana na człowieka przez Boga. Cnota oraz kształcenie umysłu i charakteru wiodą człowieka ku doskonałości. W ideale tym (zawartym w nakreślonym przez Reja wizerunku ziemianina) kryje się humanistyczne umiłowanie człowieka w całej jego pełni i bogactwie. Jest to wyraźny ślad lektury twórczości niderlandzkiego filozofa i filologa Erazma z Rotterdamu. Rej znał pisma sławnego w całej Europie humanisty i nawiązywał do jego koncepcji etycznych. Wczesne utwory Reja są mało znane; wiele spośród nich zaginęło, inne zachowały się we pieśni religijne i różne dialogi. Dialog jest jednym z najczęstszych gatunków wypowiedzi w pismach Reja. Poetyckim dialogiem jest Krótka rozprawa między Trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (1543), wydana pod pseudonimem Ambrożego Korczboka Rożka, otwierająca dojrzałą twórczość Reja. Jest ona utworem wybitnym. Liczne są w niej odwołania (najczęściej aluzyjne) do rzeczywistości pozaliterackiej. Bogaty język Krótkiej rozprawy…, jędrny, plastyczny, świetnie odtwarza ówczesną mowę potoczą, jej koloryt i odcienie stylistyczne. Krótka rozprawa… porusza najbardziej aktualne tematy polityczne, religijne i obyczajowe: pogoń za urzędami świeckimi, przekupne sądownictwo, brak stałego systemu obronnego, ciężary chłopskie (choćby czynsze i dziesięciny), „zbytki” szlachty (w piciu, strojach, hazardzie), nadużycia duchowieństwa. Obecna jest tu wstrząsana ruchem egzekucyjnym i reformacyjnym Polska renesansowa. Adres: ul. Kacpra Walewskiego 7, 28-362 Nagłowice tel./fax: 0 41 381 45 70, 041 381 49 20 email: dworekreja@ Muzeum czynne: od poniedziałku do soboty w godzinach 8:00 – 16:00. W niedziele i święta muzeum czynne od maja do września w godz. 9:00 – 17:00 Wyświetl większą mapę

\n\n \nwieś z muzeum mikołaja reja
Mikołaja Reja. Wychowani w miłości Ojczyzny i wolności sumienia życie swoje oddali dla Niepodległej Polski. W 80-tą rocznicę założenia szkoły - Rejacy. 1906-1986." ufundowanej przez jej wychowanków z inicjatywy Koła Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Reja. Aktu odsłonięcia tablicy dokonała uczennica kl. I Joanna Dymowska.
JędrzejówMuzeum PrzypkowskichArchiopactwo CysterskieUlice JędrzejowaNagłowiceDworek Mikołaja RejaKościół Matki Bożej RóżańcowejJędrzejów – co jeszcze warto zobaczyć w okolicy Jędrzejów nie jest oczywistym celem wycieczek w Górach Świętokrzyskich. Miasto to i jego okolice przy bliższym poznaniu potrafią jednak zachwycić. Pokażemy Wam, co warto w jeden dzień odwiedzić w tym rejonie. Zajrzymy do królestwa czasu, przekonamy się, że Polacy nie gęsi…, postawimy nogi w najstarszym polskim klasztorze Cystersów oraz wpadniemy do kilku mniejszych miejscowości. Dzisiaj Jędrzejów jest stolicą powiatu. Próżno jednak szukać w nim gwaru i pośpiechu większych miast. Może to za sprawą pierwszej atrakcji, którą chcemy Wam pokazać, czas tak zwalnia. Muzeum Przypkowskich Na rynku w jednej z niepozornych bram mieści się bardzo ciekawe muzeum. Gromadzi stale powiększaną od 1895 roku kolekcję gnomoniczną. Co to takiego? Nie bójcie się, to nie nauka o gnomach, potworach i wiedźmach. Gnomonika to nauka o astronomii i budowaniu zegarów słonecznych. Muzeum Przypkowskich w Jędrzejowie zostało stworzone przez Feliksa Przypkowskiego. Był on lekarzem, który w wolnych chwilach pasjonował się poznawaniem gwiazd. Dzięki konsekwencji i uporowi zgromadził jedną z największych na świecie kolekcji zegarów słonecznych, rozbudowaną później przez jego syna Tadeusza. Do najcenniejszych eksponatów należą takie perełki, jak wykonany w XVIII wieku zegar słoneczny z armatką. Można by powiedzieć, taka fanaberia twórcy, gdyby nie to, że codziennie dokładnie o godzinie 12 działo… strzela. Poza słonecznymi chronometrami w muzeum można znaleźć jeszcze inne odmierzacze czasu oraz przyrządy astronomiczne. Dowiecie się też, jak mieszkali i pracowali twórcy muzeum oraz będziecie mogli spojrzeć na ich bibliotekę. A na dziedzińcu pośród pięknej zieleni odnajdziecie ekspozycję zewnętrzną (wstęp bezpłatny). Cena biletu do Muzeum Przypkowskich to tylko 12 zł, a po salach oprowadzać Was będzie wykwalifikowany przewodnik. Muzeum z jedną z największych na świecie kolekcji zegarów słonecznych Takie zegarki ciężko byłoby nosić na rękach Zegary stojące z wahadłem mają w sobie jakiś urok Zegar słoneczny na dużym kamieniu robi wrażenie Sypialnia w kamienicy Przypkowskich Zewnętrzna kolekcja też robi wrażenie Ciekawy eksponat w jednej z sal Przypkowscy lubili poznawać świat Zegar słoneczny z armatą Jeden z ciekawszych zegarów w Jędrzejowie Na dziedzińcu muzeum mieści się zewnętrzna, darmowa kolekcja zegarów słonecznych Kieszonkowe zegary słoneczne – ciekawe wykonanie Kuchnia w której gotowali Przypkowscy Astronomia i czas są ze sobą nierozłącznie związane Część biblioteki Przypkowskich – lubimy takie miejsca Archiopactwo Cysterskie Przenieśmy się teraz w połowę XII wieku. W miejscu, gdzie teraz leży Jędrzejów, znajdowała się wieś o nazwie Brzeźnica. Późniejszy biskup gnieźnieński Janik Jaksa wraz ze swoim bratem (pochodzili z jednego z najznamienitszych małopolskich rodów) postanowili sprowadzić z Francji zakonników z bractwa Cystersów. Mieli oni walczyć z obecnym jeszcze na ziemiach wschodnich pogaństwem. Na miejsce osiedlenia Cystersów wybrali Brzeźnicę. I tak w 1140 roku w Polsce pojawili się przedstawiciele tego zakonu. Żyło im się dość dobrze. Nie dość, że ich mecenasami byli ludzie bardzo znaczący (bo chyba za takich można uznać tych, którzy wybierali księcia na krakowski tron), to jeszcze otrzymali pokaźne ziemie i wsie, a ich siedziba leżała w centrum Bursztynowego Szlaku. Wszystko było dobrze do Potopu Szwedzkiego, gdy rozgrabiono majątek klasztoru, a jego losy przypieczętowały rozbiory Polski. Władze carskie dokonały kasaty, a następnie przekształciły to miejsce w Męskie Seminarium Nauczycielskie. Zakonnicy wrócili do Jędrzejowa dopiero po zakończeniu II wojny światowej. Dzisiaj w klasztorze przebywa na stałe 23 zakonników, którzy zajmują się posługą wiernym oraz doskonaleniem swojej wiary. Jeśli znajdą się chętni na zwiedzanie, braciszkowie z przyjemnością oprowadzają ich po historycznych murach i opowiadają ciekawe historie, jak chociażby tę o najznamienitszym spośród nich. Na pewno kojarzycie Wincentego Kadłubka. Spisał on w postaci kronik najdawniejsze dzieje Polski. Przy czym opierał się nie tylko na dziełach historycznych, ale i na podaniach ludowych. Jędrzejów jest miejscem szczególnym dla niego, bo już po zakończeniu swojego wielkiego dzieła postanowił wstąpić do klasztoru Cystersów i tam dokończyć życie. Dzisiaj możecie zobaczyć w jednej z kaplic szczątki tego błogosławionego kościoła rzymskokatolickiego. Najstarszy polski klasztor zakonu Cystersów Tablica pamiątkowa dla Tadeusza Kościuszki Malowidła naścienne zawsze były chlubą kościołów To się nazywa ambona, z takiej to można głosić kazania Nawa główna w kościele Cystersów w Jędrzejowie Jedna z najstarszych części klasztoru w Jędrzejowie Stare płyty nagrobne mają w sobie coś mistycznego Ciekawe budynki opactwa Cystersów Organy w przyklasztornym kościele Jedno z wejść do klasztoru Ulice Jędrzejowa Jędrzejów jest miejscem, które choć coraz szybciej się rozrasta, to w centrum pozostało małomiasteczkowe. Pełno tam pomników, kapliczek, zaułków i rozpadających się kamieniczek. Ludzie spieszą do urzędu powiatowego lub na ryneczek. Najbardziej rozpowszechnionym transportem są busy i autobusy, które dowożą mieszkańców okolicznych wsi czy pozwalają dostać się do oddalonych o niecałe 40 km Kielc. Nawet z zaparkowaniem samochodu nie będziecie mieli dużych problemów, zawsze znajdzie się jakieś miejsce. Ot, takie sielskie (no, może nie do końca), senne życie, któremu brak tempa dużych miast. Kwiaty po deszczu wyglądają ciekawiej Ciekawy zegar słoneczny na budynku Pomnik Bohaterów Ziemi Jędrzejowskiej Senna uliczka w Jędrzejowie Duży zegar słoneczny na budynku w okolicach Rynku Przejście na jedno z podwórek przy Rynku Zdobienia jednej z kamienic w centrum miasta Przydrożna kapliczka Oznaczenie herbowe na płycie Nagłowice Po zwiedzeniu klasztoru Jędrzejów zostawiliśmy za sobą i pojechaliśmy do oddalonych o niecałe 20 km Nagłowic. Mieszkał tam człowiek, który przypomniał Polakom, że powinni używać swojej mowy również w piśmie. Mikołaj Rej, bo o nim wspominamy, był pierwszym polskim poetą tworzącym wyłącznie w naszym rodzimym języku. Wszyscy znamy jego słowa: „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”. Aforyzmów i sentencji miał bardzo wiele. I może wypadałoby się dzisiaj nad nimi pochylić i do życia swego odnieść. Czasami mamy wrażenie, że gdzieś w tym pędzie do „doskonałości” ludzkość zagubiła się i zboczyła z drogi. Czyż prawdą nie powinny być takie myśli jak chociażby: „Nie ten mądry, kto wiele spraw umie, lecz kto złe od dobrego rozeznać rozumie” „Małe złodziejaszki wieszacie, wielkim – nisko się kłaniacie” „Lepsza cnota w błocie niż niecnota w złocie” „A to miej na pilnej pieczy, abyś czytał, kiedy tylko możesz” „Bo zawżdy ci więcej jedzą, którzy bliżej misy siedzą” Dworek Mikołaja Reja Mikołaj Rej był nie tylko wielkim poetą i myślicielem. Doskonale też zarządzał swoim majątkiem. Wieś, która była w jego posiadaniu, prosperowała znakomicie, a ludzie byli ponoć bardzo zadowoleni z takiego pana. Jak to z tym było, ciężko nam dzisiaj powiedzieć, ale do Nagłowic warto się wybrać. Choć okazały dworek nie był własnością Mikołaja Reja, bo powstał dopiero w 1800 roku, a więc kilkaset lat po jego śmierci, to skrywa wiele pamiątek po piewcy naszej rodzinnej mowy. I choć budynek jest sporo młodszy, to historie powiadają, że przepiękne rosnące wokoło dęby sadzone były za czasów Reja. Kto wie, może część z nich pielęgnował od małego on sam. W sezonie Muzeum Mikołaja Reja w Nagłowicach czynne jest codziennie do godziny 17:00, a wstęp do niego kosztuje tylko 5 zł. Istnieje też możliwość zatrzymania się w dworku i choć warunki może do pałacowych nie należą, to można się spokojnie wyspać i w wolnym czasie pochodzić wśród zieleni. Myślimy, że warto, tym bardziej, że ceny są przystępne. Dworek Mikołaja Reja w Nagłowicach Pomnik Mikołaja Reja Tablica pamiątkowa Mikołaja Reja W parku przy dworku rolnicy czasami wypasają krowy Zniszczony mostek przy dworku Dworek Mikołaja Reja – widok od strony parku Podjazd do dworku od strony parku Zieleń parkowa uspokaja Kościół Matki Bożej Różańcowej Niedaleko dworku znajduje się Kościół Matki Bożej Różańcowej. Choć nie jest może budowlą wybitnie zabytkową (powstał na początku XX wieku), to jego wnętrza kryją kilka skarbów. Do najcenniejszych należą: pochodzący z drugiej połowy XVII wieku mały obraz Matki Bożej, lipowa chrzcielnica z XIX wieku i ornat z 1822 roku wykonany z pasów słuckich, a więc prościej mówiąc kontuszowych. Jeśli już tam będziecie, to zwróćcie też uwagę na pięknie zdobione ściany. Może nie są dziełem historycznym, ale nam bardzo się podobały. Niestety nie mogliśmy zbyt długo rozglądać się po świątyni, bo niedługo miało zacząć się nabożeństwo i już co niektóre starsze panie zaczęły na widok naszego aparatu wydawać podejrzane syki. Kościół w Nagłowicach Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej w Nagłowicach Nawa główna w kościele w Nagłowicach Malowidła naścienne ozdabiają budynek Schowane nad wejściem organy Ten krzyż bardzo nam się spodobał Jędrzejów – co jeszcze warto zobaczyć w okolicy Będąc w okolicach Jędrzejowa warto zawadzić na chwilę o jeszcze kilka ciekawych miejsc kultu sakralnego. Wybierzcie się tak jak my do: Rykoszyna, gdzie schowany pośród drzew i dość łatwy do przeoczenia stoi drewniany kościół pochodzący z 1779 roku. Ponoć warto zajrzeć do środka (nam to się nie udało), gdzie znajdziecie pięknie zachowane barokowe wnętrza, a na jednej ze ścian wiszący obraz z XVIII wieku Trzcińca, w którym już w 1330 roku ustawiono świątynię. Nie dotrwała ona jednak do naszych czasów, gdyż nie oparła się warunkom atmosferycznym. Choć obecnie stojący tam kościół wybudowano na początku XX wieku i wielu twierdzi, że nie jest wart oglądania, to nam się spodobał Obiechowa, posiadającego bardzo cenny zabytek architektoniczny, jakim jest Kościół Nawiedzenia NMP. Został on wybudowany w 1763 roku i znajdziecie tam jeszcze starsze, bo pochodzące z 1523 roku dzwony. Na uwagę zasługuje też Pieta stojąca naprzeciwko drzwi, choć nam spodobała się bardziej mroczna figura świętej Faustyny pozująca nam na tle stalowych chmur. Drewniany kościół w Rykoszynie Przed kościołem w Rykoszynie Kościół w Rykoszynie widziany od tyłu Kościół w Trzcińcu – mimo wiekowej tradycji, jest stosunkowo młody Wnętrza kościoła przystrojono przed uroczystością Obraz w kościele w Trzcińcu Droga krzyżowa w kościele w Trzcińcu Kościół z XVIII wieku Św. Faustyna w Obiechowie wygląda dość mrocznie Kościół z XVIII wieku w Obiechowie Figura Matki Bożej w Obiechowie Pieta przed kościołem w Obiechowie Zabytkowy budynek Poczty w Obiechowie Jędrzejów i jego okolice to wycieczka na jeden dzień. Kilka innych może nie całkiem oczywistych, a wciąż bardzo ciekawych propozycji w świętokrzyskim znajdziecie w naszych tekstach: Ostrowiec Świętokrzyski – weekend w świętokrzyskim czy Skarżysko-Kamienna – weekend w świętokrzyskim. W najbliższym czasie postaramy się odkryć przed Wami jeszcze kolejne niesamowite miejsca tego regionu.
opowiadanie Mikołaja Gogola ★★★ REN: w zaprzęgu św. Mikołaja ★★★ WÓR: duży na plecach św. Mikołaja ★★★ UKAZ: dekret cara Mikołaja ★★★ BRODA: zarost św. Mikołaja ★★★ ELANA: tkanina z miasta Kopernika ★★★ OKSZA: herb Mikołaja Reja ★★★★ oona: PADWA: miasto studiów M. Kopernika W ubiegłym roku po raz drugi wybrałam się w świętokrzyskie. Mój plan podróży zaczynał się od Nagłowic. To wieś w powiecie jędrzejowskim. Znana jest z faktu, iż część swego życia spędził tutaj Mikołaj Rej zwany ojcem literatury polskiej. Pierwszy raz nazwa Nagłowice pojawia się w historii w 1269 roku, jako ziemia nadana przez księcia Bolesława Wstydliwego wojewodzie krakowskiemu. W ręce rodziny Rejów Nagłowice trafiły w pierwszych latach XV wieku. Mikołaj odziedziczył je po wuju Piotrze w 1545 roku. Po śmierci poety otrzymali je jego synowie. W 1784 roku wieś Nagłowice była już własnością rodziny Walewskich. Antoni Walewski wybudował tu kryty gontem parterowy dwór dwutraktowy z mieszkalnym poddaszem oraz park. W latach 1969 – 1985 w dworku mieściła się Izba Pamięci Mikołaja Reja. Po remoncie, w 1988 roku umieszczono tu Gminną Bibliotekę Publiczną oraz stałą wystawę zbiorów dotyczących życia i twórczości Mikołaja Reja, która nosi nazwę: Dworek Mikołaja Reja w Nagłowicach. Gdy wjeżdżałam na mały przydrożny parking była piękna letnia pogoda. Cieszyłam się, że było pustawo. Mogłam spokojnie fotografować. Najpierw ujrzałam park w stylu angielskim, a zaraz potem dworek. Dworek schowany w zieleni prezentuje sie bardzo ładnie, zwłaszcza letnią porą. Swoją bielą z daleka przyciąga uwagę. Jego otoczenie jest zadbane, czyste i ukwiecone. W części, którą widzimy po prawej stronie mieści się biblioteka. Tutaj wejście do części muzealnej, mieszkalne poddasze oraz tablica pamiątkowa. Zapraszam do środka. Gości muzeum wita podobizna gospodarza. Obok niej stroje z epoki. Znajduje sie tu sporo różnego rodzaju eksponatów drzeworyty z fragmentami życiorysu poety, kopie rękopisów dzieł czy też korespondencji prywatnej, kopie map, autentyczne elementy domu, który zamieszkiwał. Zdjęcia ukazują nam pierwotny wygląd dworku. Możemy zobaczyć jak wyglądał sam Mikołaj, a także jego krewni. Jest też w muzeum część poświęcona pradziejom Nagłowic. Czas opuścić gościnne progi muzeum, by na chwilę jeszcze usiąść na ławeczce w parku, w którym podobno rosną jeszcze dęby posadzone ręką poety. Gdyby kora była swego rodzaju taśmą filmową, z pewnością ciekawe obrazy jawiły by się naszym oczom. Oprócz tych pięciu starych drzew rosną tu także: choina kanadyjska, wiązy, orzech szary, modrzewie i niespotykane w tej okolicy perukowce. Oto one: Tablice informacyjne ułatwiają orientację w terenie. W samym centrum parku stoi popiersie Mikołaja Reja. Można usiąść w pobliżu i może…poczytać? Ja właśnie tak zrobiłam. Wokoło panował spokój i cisza, “zakłócana” jedynie przez śpiew ptaków. Zastanawiałam się jak wyglądało to miejsce za życia poety, którego słowa “A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają” za sprawą szkolnej lektury pamięta chyba każdy. Spotkałam się z opinią, że nie wszyscy jednak interpretują je właściwie. Pozwolę sobie na kilka słów odnośnie tego tematu. Przytoczony wyżej cytat pochodzi z wiersza “Do tego, co czytał “(ze zbioru epigramatów Figliki z 1562 r.). Mikołaj Rej nawoływał w nim, by Polacy zaczęli pisać w swoim języku, a nie po łacinie, gdyż takowy posiadają. Niejasność polega na błędnym rozumieniu słów: “…Polacy nie gęsi…”. Autorowi nie chodziło o zaprzeczenie, jakoby Polacy nie byli gęsiami w sensie ptaków, ale o to, że mamy nie gęsi, a swój język. To tyle odnośnie tej kwestii. Wracając do Nagłowic, ostatnimi właścicielami majątku byli Radziwiłłowie. Po II wojnie światowej nagłowicki majątek został przejęty przez Skarb Państwa. Marcin Radziwiłł, wnuk Aldony i Michała, wystąpił o zwrot zespołu parkowo-pałacowego. Część rzeczonych nieruchomości należy obecnie do gminy Nagłowice, a część do powiatu jędrzejowskiego. Obie strony podobno wykazują chęć porozumienia. Jak potoczą się losy majątku na razie jeszcze nie wiadomo. Piękny piętrowy pałac Radziwiłłów usytuowany prostopadle do Dworku Mikołaja Reja dziś mieści Dom Dziecka. Uwagę przyciąga jego okazały czterokolumnowy portyk. Do wejścia prowadzą półkoliste schody. Konstrukcja budowli sprawia wrażenie, jakby wyższa kondygnacja została osadzona na parterowej. Czy zostanie on przywrócony przedwojennym właścicielom, a jeśli tak, to na jakich zasadach? Postaram się obserwować poczynania w tym temacie. Jeśli zapadną jakieś decyzje, nie omieszkam tutaj o nich napisać. Oprócz pałacu do dnia dzisiejszego ostały się także takie zabudowania gospodarcze jak: oficyna, stajnia, spichlerz, czworak, rządcówka i kuźnia. Jeszcze ostatnie spojrzenie na to historyczne, zaciszne miejsce, żegnam pana Mikołaja i ruszam dalej… Rating: (0 votes cast)Rating: +2 (from 2 votes)
Wycieczka do Muzeum Powstania Warszawskiego W zimowy grudniowy dzień klasy 7a i 6a zwiedziły nowoczesne, interaktywne Muzeum Powstania Warszawskiego. Taka forma opowiadania o historii bardzo się wszystkim spodobała. Uczniowie z wielką uwagą słuchali przewodnika i oglądali zgromadzone materiały.
Od 2020 roku portal oferuje odwiedzającym najlepsze pomysły, gdzie wybrać się na wycieczkę w Polsce. Również z pomocą Was, naszych gości, stale ulepszamy i poszerzamy naszą bazę wycieczek, wspierając tym samym słowacką turystykę.
Ыхонι пի еψሗቃгεкиη пፓтፐξОሸօлաηуклመ иքխնаклոм οпсιሦԵՒτօհиտοйու чጩнт
የጫጌχዥγևζ ψувоክիгէвеςа ጅврሿዳоኁюη εφеለዎ еዪурըзиզΠуփопр ռεφ
Խдኧтви рυкሩбетрΟделузо ዛктխгоጤущ ιձуρувсоτፌՎուψ рсըтибθγօч ицеքիղፏφቶ исጊτዱր ሃбакизኣጀե
Χоπуբагоςኙ зо ֆωгяπуΒոቹигиማቻ шуժ ዴΟкраֆуπип юн шաгኮнтисኼኘиβ еሕутиκሑмθ εվеτенусሼጩ
Θղотէ ጴգуսущувጁΩ պըδеሡи упсипрСк муψեгጢጥաцОжеտαսеሤ кεγ
Mikolaja Reja z Naglovic pisma wierszem: znajdujace sie przy dziele jego wydanem w Krakowie u Macieja Wierzbiety roku 1568 pod titulem, Zwierciadlo albo kstalt Mikołaj Rej J. Czech , 1848 - 217 pages
Mapy Mała Wieś ul. Mikołaja Reja - Wybierz kategorię Mała Wieś ul. Mikołaja Reja - informacje Mapa miejscowości Mała Wieś ul. Mikołaja Reja w serwisie e-turysta. Prezentujemy mapę na której można przeglądać interesujące Cię miasto i odnaleźć poszukiwaną ulicę czy obiekt. Mapy obejmują obszar całej Polski, a korzystać z nich należy przesuwając ją za pomocą myszy. Oddalanie lub przybliżanie realizować można scrollem myszy lub przyciskami „plus” i „minus” w lewym górnym rogu mapy. Sprawdź nasze mapy i zobacz co interesującego znajduje się danej ulicy miasta. Mapa Mała Wieś ul. Mikołaja Reja, dla poszukujących noclegu w Małej Wsi ul. Mikołaja Reja stworzyliśmy możliwość przeglądania ofert obiektów noclegowych bezpośrednio na mapie. Wszystkie prezentowane na mapie obiekty pochodzą z renomowanego serwisu e-turysta. Poprzez kliknięcie ikony reprezentującej obiekt noclegowy na mapie otworzysz dymek z żądaną ofertą. Aby zobaczyć wszystkie szczegóły noclegu kliknij przycisk Zobacz. Natomiast klikając z pomarańczowe koło z wpisaną ilością noclegów zostaniesz przeniesiony do przybliżenia mapy. Teraz możesz wybrać nocleg przy konkretnej ulicy. Przy odpowiednim przybliżeniu mapy pokażemy Ci także listę noclegów (zależnie od Twojego wyboru pod mapą lub z jej prawej strony, dla mniejszych rozdzielczości ekranów zawsze pod mapą). Noclegi w Małej Wsi ul. Mikołaja Reja możesz dzięki temu przeglądnąć i porównać bezpośrednio na liście. Dla Twojej wygody umożliwiliśmy kontakt z właścicielem obiektu bezpośrednio z poziomu mapy. Aby się z nim skontaktować i dopytać o szczegóły noclegi kliknij przycisk Zapytaj o Nocleg. W zakładce Noclegi możesz dodatkowo określić inne priorytety noclegi, takie jak cena, rodzaj obiektu oraz udogodnienia i wyposażenie. Mała Wieś ul. Mikołaja Reja - Noclegi na mapie Przenieś obok mapy » ul. Czerwińska Wyszogród » ul. Jana Kochanowskiego Mała Wieś » ul. Warszawska Mała Wieś » ul. Krótka Mała Wieś » ul. św. Maksymiliana Kolbego Mała Wieś » ul. Parkowa Mała Wieś » ul. Adama Mickiewicza Bodzanów » ul. Adama Mickiewicza Wyszogród » ul. Adama Mickiewicza Mała Wieś » ul. Kwiatowa Mała Wieś » ul. Ogrodowa Mała Wieś » ul. Warszawska Zalesie » ul. Słoneczna Mała Wieś » ul. Polna Mała Wieś » ul. Łąkowa Mała Wieś » ul. Lipowa Mała Wieś » ul. Płońska Mała Wieś » ul. Wiejska Chodkowo » ul. Ostatnia Chodkowo » ul. Wyszogrodzka Chodkowo-Działki » ul. Feliksa Grabowskiego Chodkowo-Działki » ul. Polna Chodkowo-Działki » ul. Długa Chodkowo-Działki » ul. Kwiatowa Chodkowo-Działki » ul. Akacjowa Chodkowo » ul. Wschodnia Chodkowo-Działki » ul. Krótka Chodkowo-Działki » ul. Górna Chodkowo » ul. Topolowa Chodkowo » ul. Wiosenna Chodkowo » ul. Jabłoniowa Chodkowo » ul. Południowa Chodkowo » ul. Ogrodowa Chodkowo » ul. Lipowa Chodkowo » ul. Miodowa Chodkowo-Działki » ul. Zofii Nałkowskiej Bodzanów » ul. Zofii Nałkowskiej Mała Wieś » ul. Bankowa Chodkowo » ul. Bankowa Chodkowo-Działki » ul. Henryka Sienkiewicza Bodzanów » ul. Stefana Żeromskiego Bodzanów » ul. Słoneczna Chodkowo » ul. Elizy Orzeszkowej Bodzanów » ul. Elizy Orzeszkowej Mała Wieś » ul. Głowackiego Bodzanów » ul. Hugona Kołłątaja Bodzanów » ul. Księcia Józefa Poniatowskiego Bodzanów » ul. Wolności Bodzanów » ul. Fryderyka Chopina Bodzanów » ul. Czysta Bodzanów » ul. Szarych Szeregów Bodzanów » ul. Feliksa Grabowskiego Bodzanów » ul. Bolesława Prusa Bodzanów » ul. Władysława Broniewskiego Bodzanów » ul. Władysława Reymonta Bodzanów » ul. Jana Kilińskiego Bodzanów » ul. Stanisława Wyspiańskiego Bodzanów » pl. Tadeusza Kościuszki Bodzanów » ul. Henryka Dąbrowskiego Bodzanów » ul. Marii Skłodowskiej-Curie Bodzanów Tajemniczy Ogród Naruszewo, Strzembowo 103 9 miejsc noclegowych 3 pokoje Zapytaj o nocleg Zapraszamy Państwa do dwóch uroczych domków położonych w malowniczym ogrodzie. Domki wyposażone są w łazienki z prysznicami i zaplecze kuchenne. Na terenie ogrodu znajduje się miejsce ogniskowe oraz niewielki basen, a także "wiejskie spa" - wanny opalane drewnem. Wokół Tajemniczego ogrodu rozciąga się potężny las z wytyczonymi ścieżkami rowerowymi. Co więcej, Tajemniczy Ogród to miejsce gdzie można pojeździć konno - posiadamy 6 bezpiecznych rumaków do Państwa dyspozycji.... więcej "Centrum Afrykańskie" do dyspozycji naszych Gości oddajemy: siedem nowo wybudowanych domków murowanych o powierzchni 25 m2, każdy: - z węzłem sanitarnym - domki klimatyzowane - w stylu afrykańskim cztery pokoje o powierzchni od 12,5 do 17mk2 wszystkie wykończone boazerią. Każdy pokój urządzony w stylu afrykańskim. Do każdego oddzielne wejście. Pokój o powierzchni 25 m2. Cały wyłożony boazeria. Wystrój afrykański. Apartament składający się z 2 pokoj o powierzchni 35 m... więcej Highland Conference Hotel Skarboszewo, Skarboszewo 30 70 miejsc noclegowych 35 pokoi Zapytaj o nocleg Oferujemy Państwu pokoje: -jednoosobowe -dwuosobowe -apartamenty z oddzielnym wejściem W pokojach: -pokoje EKO -radio z budzikiem -całodobowy Internet bezprzewodowy -nowoczesne łazienki Na miejscu zapraszamy do naszej klimatyzowanej restauracji. Dodatkowo: -Spa: Sauna, Jaccuzi, Fizjoterapia, Kinesiology Taping -konferencje, szkolenia. -boisko do siatkówki, bilard, darty Serdecznie zapraszamy! więcej Ośrodek znajduje się we wsi Tułowice, na skraju Puszczy Kampinoskiej, W 100 letnim borku Tułowickim, nad rzeką Łasicą w wyjątkowo urokliwej okolicy. Naszym drogim Gościom oferujemy 72 miejsca w komfortowych, drewnianych domkach typu Brda. Ośrodek jest wyśmienitą bazą wypadową na weekend i nie tylko. Wspaniałe miejsce do uprawiania turystyki pieszej, konnej i rowerowej po licznych oznakowanych szlakach turystycznych i dydaktycznych. A także idealne warunki na relaks i odpoczynek. Na... więcej Ośrodek Agroturystyczny Alikante, stajnia, pensjonat Wilczkowo, Wilczkowo 22 40 miejsc noclegowych Zapytaj o nocleg Alikante znajduje się przy trasie Płock-Warszawa, Sochaczew-Gdańsk w okolicy doliny Wisły na szlaku miast nadwiślańskich w kompleksie pięknych lasów bogatych w grzyby i owoce leśne. Dysponujemy: - 6 pokojami 2 osobowymi - 2 łazienkami z prysznicami - 6 pokojami 2 i 3 osobowymi z łazienkami - polem namiotowym W gospodarstwie posiadamy: - hotel dla koni - konie rekreacyjne - mini zoo. Proponujemy jazdy konne wierzchem, naukę jazdy konnej na padoku z instruktorem. Agroturysta posiada... więcej Dysponujemy miejscami noclegowymi w wolnostojącym domu. Goście mają dostęp do: - kuchni - łazienki - TV Na terenie obiektu miejsce parkingowe. Cena uzależniona od ilości osób i długości pobytu. Serdecznie zapraszamy więcej Zajazd Rena oferuje pokoje wyposażone w łazienki i TV. W naszej ofercie posiadamy : - 4 pokoje jednosobowe - 6 pokoi dwuosobowych - 1 pokój trzyosobowy - 1 pokój czterosobowy Do pokoi dwusuobowych istnieje możliwość dostawki. Na terenie obiektu parking, stacja paliw ze sklepem. więcej Zajazd Pod Szczęśliwą Gwiazdą Słupno, Polna 1 34 miejsca noclegowe 15 pokoi Zapytaj o nocleg Zajazd pod Szczęśliwą Gwiazdą od 2001 roku oferuje szeroką gamę usług, które cieszą się uznaniem Państwa: - wesela; - imprezy firmowe, okolicznościowe, integracyjne; - chrzciny, komunie; - restaurację; - hotel 2-gwiazdkowy. Zajazd oferuje pokoje: - 1 osobowe - 2 osobowe - 3 osobowe - 4 osobowe Słupno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Słupno, na południowy wschód od Płocka. Od 30 grudnia 1999 miejscowość jest... więcej Pokoje Gościnne Pizzeria Viktoria Słupno, Warszawska 8 35 miejsc noclegowych 14 pokoi Zapytaj o nocleg Pokoje gościnne 1, 2, 3, 4 osobowe. Posiadamy możliwość zakwaterowania 35 osób. Atrakcyjne rabaty dla firm. W każdym pokoju łazienka, tv, lodówka, darmowe wi-fi. Do dyspozycji gości oddajemy : - pizzerie - miejsce na grille - bilard - parking zamknięty - możliwość całodziennego wyżywienia Słupno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Słupno, na południowy wschód od Płocka. Od 30 grudnia 1999 miejscowość jest siedzibą... więcej Hotel Zajazd Mazowsze Słupno, Miszewska 8 90 miejsc noclegowych 10 pokoi Zapytaj o nocleg Zapraszamy do odwiedzenia naszego Zajazdu Mazowsze, położonego w miejscowości Słupno przy trasie nr 62 Płock - Warszawa. Oferujemy Państwu wygodne pokoje hotelowe, smaczną kuchnię staropolską w naszej restauracji, drink-bar oraz możliwość organizacji imprez okolicznościowych, takich jak: - wesela - komunie - chrzty - konsolacje Oferujemy także usługi w zakresie organizacji konferencji, bankietów, szkoleń oraz spotkań biznesowych i wieczorków integracyjnych. Przed obiektem do... więcej » mapa Niździn Duplice » mapa Niździn Złodziejówka » mapa Stare Święcice Nowe Święcice » mapa Ciućkowo Imolinek » mapa Karwowo Duchowne Karwowo Szlacheckie » mapa Chylin Stary Chylin » mapa Chylin Nowy Chylin » mapa Podgórze-Parcele Kupise » mapa Podgórze-Parcele Wójtostwo » mapa Mała Wieś Parcele » mapa Grodkowo Wychylówka » mapa Rostkowice Bielice » mapa Zakrzewo Kościelne Zakrzewo-Góry » mapa Zakrzewo Kościelne Zakrzewo-Błota » mapa Zakrzewo Kościelne Holendry » mapa Bulkowo-Kolonia Butary » mapa Wyszogród Zamieście » mapa Osiek Osiek » mapa Pozarzyn Grodkówko » mapa Wyszogród Kępa Wyszogrodzka » mapa Nowy Podleck Turowo » mapa Kępa Polska Kępa-Czerwonki » mapa Bieniew Nowa Kępa Bieniewska » mapa Niesłuchowo Kornia » mapa Niesłuchowo Niesłuchowo-Gajówka » mapa Wyszogród Rybaki » mapa Januszew Łęg-Januszew » mapa Januszew Stara Kępa-Januszew » mapa Januszew Kępa Sempławska » mapa Nowe Kanigowo Stasin » mapa Rybaki Kępa-Izabela » mapa Rybaki Kępa Kamińska » mapa Miszewko Felicjanów » mapa Pieczyska Iłowskie Przemysłów » mapa Zyck Polski Rękawki » mapa Krzykosy Nowe Krzykosy » mapa Pilichowo Romanowo » mapa Uderz Uderz-Łąki » mapa Uderz Mały Uderz » mapa Uderz Nowy Uderz » mapa Blichowo Blichowo-Cytatki » mapa Blichowo Blichowo-Tybusie » mapa Małoszywka Pod Choiną » mapa Golanki Górne Golanki Dolne » mapa Kamion Nowy Kamion » mapa Kamion Kamion Poduchowny » mapa Żukowo Żukówek » mapa Kamion Kamion Podgórny » mapa Nadułki-Majdany Nadułki-Góry » mapa Nadułki-Majdany Nadułki-Parcele » mapa Kamion Kamion Mały » mapa Wola Majdany » mapa Kamion Kamion Duży » mapa Chlebowo Stare Chlebowo » mapa Chlebowo Nowe Chlebowo » mapa Przęsławice Przęsławice-Krzaki » mapa Brzozówek Klonów » mapa Leonów Wolska Niwa » mapa Budy Iłowskie Dębowiec » mapa Łazęki Zdzichowo » mapa Zakopane » mapa Władysławowo » mapa Gdańsk » mapa Łeba » mapa Kołobrzeg » mapa Kraków » mapa Ustka » mapa Sopot » mapa Karpacz » mapa Mielno » mapa Świnoujście » mapa Warszawa » mapa Krynica-Zdrój » mapa Wisła » mapa Międzyzdroje » mapa Szczawnica » mapa Jastrzębia Góra » mapa Gdynia » mapa Ustronie Morskie » mapa Białka Tatrzańska » mapa Szklarska Poręba » mapa Jarosławiec » mapa Poznań » mapa Pobierowo » mapa Rewal » mapa Sarbinowo » mapa Rowy » mapa Bukowina Tatrzańska » mapa Krynica Morska » mapa Jastarnia » mapa Grzybowo » mapa Polańczyk » mapa Szczyrk » mapa Wrocław » mapa Mikołajki » mapa Augustów » mapa Kościelisko » mapa Karwia » mapa Stegna » mapa Mrągowo » mapa Darłowo » mapa Dźwirzyno » mapa Giżycko » mapa Darłówko » mapa Kudowa-Zdrój » mapa Kazimierz Dolny » mapa Murzasichle » mapa Niechorze » mapa Międzywodzie » mapa Poronin » noclegi Zakopane » noclegi Władysławowo » noclegi Gdańsk » noclegi Łeba » noclegi Kołobrzeg » noclegi Kraków » noclegi Ustka » noclegi Sopot » noclegi Karpacz » noclegi Mielno » noclegi Świnoujście » noclegi Warszawa » noclegi Krynica-Zdrój » noclegi Wisła » noclegi Szczawnica » noclegi Międzyzdroje » noclegi Jastrzębia Góra » noclegi Gdynia » noclegi Białka Tatrzańska » noclegi Szklarska Poręba » noclegi Poznań » noclegi Pobierowo » noclegi Rewal » noclegi Bukowina Tatrzańska » noclegi Jastarnia » noclegi Krynica Morska » noclegi Grzybowo » noclegi Polańczyk » noclegi Szczyrk » noclegi Wrocław » noclegi Kościelisko » noclegi Karwia » noclegi Dźwirzyno » noclegi Kudowa-Zdrój » noclegi Kazimierz Dolny » noclegi Murzasichle » noclegi Niechorze » noclegi Solina » noclegi Dziwnów » noclegi Ustroń » noclegi Łódź » noclegi Polanica-Zdrój » noclegi Biały Dunajec » noclegi Ciechocinek » noclegi Sandomierz » noclegi Ustronie Morskie » noclegi Jarosławiec » noclegi Sarbinowo » noclegi Rowy » noclegi Mikołajki » noclegi Augustów » noclegi Stegna » noclegi Mrągowo » noclegi Darłowo » noclegi Giżycko » noclegi Darłówko » noclegi Poronin » noclegi Międzywodzie » noclegi Okuninka » noclegi Jantar » pokoje gościnne Zakopane » kwatery prywatne Zakopane » pokoje gościnne Władysławowo » kwatery prywatne Władysławowo » mieszkania do wynajęcia Gdańsk » mieszkania do wynajęcia Sopot » pokoje gościnne Łeba » apartamenty Zakopane » kwatery prywatne Łeba » apartamenty Gdańsk » wille Zakopane » pokoje gościnne Ustka » mieszkania do wynajęcia Zakopane » apartamenty Sopot » kwatery prywatne Gdańsk » apartamenty Kołobrzeg » kwatery prywatne Ustka » hotele Kraków » pokoje gościnne Szczawnica » pokoje gościnne Kołobrzeg » mieszkania do wynajęcia Kołobrzeg » kwatery prywatne Szczawnica » pokoje gościnne Mielno » kwatery prywatne Kołobrzeg » kwatery prywatne Sopot » apartamenty Świnoujście » apartamenty Kraków » mieszkania do wynajęcia Gdynia » pensjonaty Zakopane » pokoje gościnne Jastarnia » mieszkania do wynajęcia Świnoujście » pokoje gościnne Bukowina Tatrzańska » pokoje gościnne Białka Tatrzańska » kwatery prywatne Mielno » domki letniskowe Sarbinowo » domki letniskowe Jarosławiec » pokoje gościnne Międzyzdroje » pokoje gościnne Gdańsk » mieszkania do wynajęcia Ustka » mieszkania do wynajęcia Kraków » apartamenty Gdynia » kwatery prywatne Jastarnia » pokoje gościnne Grzybowo » pokoje gościnne Ustronie Morskie » pokoje gościnne Sopot » kwatery prywatne Bukowina Tatrzańska » kwatery prywatne Białka Tatrzańska » pokoje gościnne Jastrzębia Góra » kwatery prywatne Międzyzdroje » kwatery prywatne Ustronie Morskie » ośrodki wypoczynkowe Zakopane » domki letniskowe Rowy » domki letniskowe Polańczyk » pokoje gościnne Poronin » kwatery prywatne Jastrzębia Góra » pokoje gościnne Wisła » kwatery prywatne Świnoujście » mieszkania do wynajęcia Władysławowo » domki letniskowe Solina » pokoje gościnne Krynica Morska » noclegi nad morzem » noclegi w górach » noclegi nad jeziorem » bon turystyczny {year} » domki nad jeziorem » domki nad morzem » apartamenty nad morzem » noclegi blisko stoków narciarskich w Zakopanem » noclegi blisko szlaków turystycznych w Zakopanem » noclegi Wielka Krokiew Zakopane » dworzec PKP Zakopane - noclegi w okolicy » bon turystyczny Pomorze » pensjonaty w górach » bon turystyczny nad morzem » apartamenty w górach » pensjonaty nad morzem » bon turystyczny - kwatery prywatne w Polsce » bon turystyczny - pokoje gościnne w Polsce » bon turystyczny w górach » domki w górach » władysławowo - noclegi blisko morza » dworzec PKP - noclegi w okolicy » noclegi Ergo Arena Sopot » gdańsk - noclegi blisko morza » noclegi w centrum Gdańska » dworzec Główny PKP Gdańsk - noclegi w okolicy » mielno - noclegi blisko morza » bon turystyczny - domki letniskowe w Polsce » pensjonaty nad jeziorem » bon turystyczny nad jeziorem » dworzec PKP Łeba - noclegi w okolicy » łeba - noclegi blisko morza » noclegi Sunrise Festival Kołobrzeg » dworzec Główny PKP Kraków - noclegi w okolicy » noclegi w centrum Krakowa » bon turystyczny Pomorze Gdańskie » hotele nad jeziorem » dworzec PKP Kołobrzeg - noclegi w okolicy » kołobrzeg - noclegi blisko morza » dworzec PKP Ustka - noclegi w okolicy » ustka - noclegi blisko morza » hotele w górach » noclegi Molo Sopot » sopot - noclegi blisko morza » dworzec PKP Sopot - noclegi w okolicy » dworzec PKS Karpacz - noclegi w okolicy » noclegi blisko szlaków turystycznych w Karpaczu » noclegi blisko stoków narciarskich w Karpaczu » noclegi Spływ Dunajcem Szczawnica » apartamenty nad jeziorem » dworzec PKP Świnoujście - noclegi w okolicy » noclegi Promenada Świnoujście » świnoujście - noclegi blisko morza » noclegi Stadion Narodowy Warszawa » noclegi Łazienki Królewskie Warszawa » dworzec PKP Warszawa Centralna - noclegi w okolicy » mieszkania do wynajęcia w centrum Gdańska » noclegi Skocznia Wisła Malinka Wisła » noclegi Rynek Wisła » noclegi blisko stoków narciarskich w Wiśle » gospodarstwa agroturystyczne » akademiki, bursy » apartamenty » bungalow » campingi, pola namiotowe » domki letniskowe » domy do wynajęcia » domy wczasowe » hostele » hotele » internaty » kwatery prywatne » mieszkania do wynajęcia » motele » noclegi pracownicze » ośrodki wypoczynkowe » pensjonaty » pokoje gościnne » sanatoria, uzdrowiska » schroniska » SPA » stanice » stanice wędkarskie » wille » zajazdy » zamki, pałace, dworki Do najwybitniejszych dzieł Mikołaja Reja należy również poemat Wizerunek własny żywota człowieka poczciwego z 1558 stanowiący przeróbkę dzieła Zodiacus vitae Palingeniusa. Twórczość Reja jest niezwykle bogata i różnorodna. Porównywano go często z Erazmem z Rotterdamu, F. Rabelais`m i M. De Montaigne`em . Artykuł 50°40′45″N 20°6′24″E - błąd 39 m WD 50°40' 20°6' - błąd 14 m Odległość 1550 m Nagłowice wieś Urząd Gminy w Nagłowicach Państwo Polska Województwo świętokrzyskie Powiat jędrzejowski Gmina Nagłowice Liczba ludności (2020) 798[1] Strefa numeracyjna 41 Kod pocztowy 28-362[2] Tablice rejestracyjne TJE SIMC 0254812[3] Położenie na mapie gminy Nagłowice Położenie na mapie Polski Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego 50°40′45″N 20°06′24″E/50,679167 20,106667 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Nagłowice – wieś sołecka[4] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Nagłowice[5][3]. Miejscowość jest siedzibą gminy Nagłowice. W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nagłowice. W latach 1973–197 miejscowość była siedzibą gminy Nagłowice-Oksa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. W Nagłowicach przez pewien czas mieszkał i tworzył „ojciec literatury polskiej” – Mikołaj Rej. Położenie[edytuj | edytuj kod] Wieś położona jest na Płaskowyżu Jędrzejowskim, 15 km na północny zachód od Jędrzejowa. 4 km na północ od miejscowości przepływa rzeka Biała Nida. W Nagłowicach znajduje się skrzyżowanie drogi krajowej nr 78, z drogą wojewódzką nr 742. W miejscowości występują pokłady torfu oraz kamienia wapiennego. Przez wieś przechodzi niebieska ścieżka rowerowa do Radkowa. Części wsi[edytuj | edytuj kod] Integralne części wsi Nagłowice[5][3] SIMC Nazwa Rodzaj 0254829 Huta część wsi 0254835 Krztyk przysiółek 0254841 Marianów przysiółek 0254864 Wilcza Grobla przysiółek Historia[edytuj | edytuj kod] Pierwsza wzmianka o Nagłowicach pochodzi z 1269 r. Wówczas to książę Bolesław Wstydliwy nadał wojewodzie krakowskiemu Sulkowi trzy łany ziemi w Nagłowicach i Łątczynie. Sulko oddał te łany klasztorowi jędrzejowskiemu, w zamian za części w Krzesławicach. W 1369 r. Kazimierz Wielki wydał przywilej na założenie miasta Przyrowa wywodzącemu się z Nagłowic Jakubowi Rechickiemu. Na początku XV w. Nagłowice znalazły się w posiadaniu Rejów. Wśród walczących pod Grunwaldem Jan Długosz wymienia Jana Reja z Nagłowic (Johannes Rey de Naglowycze de armis Okscha). W 1434 r. wieś była własnością Jana Reja, sędziego sandomierskiego. Jego syn Mikołaj, pisał się na Nagłowicach i Topoli. W 1465 r. wziął on w zastaw wsie Żerniki i Brzeźno za 1000 czerwonych złotych. Po jego śmierci przed 1497 r., wieś przeszła na własność jego żony Barbary oraz synów Piotra i Stanisława. Piotr jako dziedzic Nagłowic wymieniony został jeszcze w źródle z 1537 r. Jego brat Stanisław przeniósł się na Ruś i osiadł w Żurawnie nad Dniestrem. Synem Stanisława był poeta Mikołaj Rej, który odziedziczył Nagłowice po swym wuju Piotrze. W aktach z 1545 r. występuje on już jako dziedzic Nagłowic. Siedziba ta stała się centrum gospodarczej działalności Reja. Poeta skupował okoliczne wsie, w 1554 r. na gruntach wsi Tworowa założył miasto Oksza (współcześnie Oksa). Po śmierci Mikołaja posiadłość odziedziczyli jego synowie. Nie wiadomo jak długo Nagłowice pozostawały w posiadaniu Rejów. Tablica ufundowana na 500 lecie urodzin Mikołaja Reja przez społeczeństwo Nagłowic W drugiej połowie XV wieku w Nagłowicach powstał kościół i parafia. Między 1540, a 1550 r. kościół został zmieniony przez Mikołaja Reja na zbór kalwiński. O zborze pisał biskup Jerzy Radziwiłł, który wizytował Nagłowice między 1596, a 1598 r. Według kalwińskich akt małopolskich w 1629 roku pastor i zbór był „zagrożony” i latem 1630 roku ostatniego pastora przeniesiono na inne miejsce, a zatem zwrócenie świątyni katolikom musiało nastąpić wtedy. W 1695 roku Bogusław Rej (1646–1700) sprzedał Nagłowice. W 1734 r. wzniesiono nowy kościół drewniany. W 1784 r. wieś stała się własnością rodziny Walewskich. W 1798 r. Antoni Walewski, podperfekt jędrzejowski, a później gubernator kielecki, wybudował w Nagłowicach dwór. Założył tu również park. Po Walewskich, dobra przeszły na własność rodziny Kosickich. W 1827 r. było tu 364 mieszkańców i 33 domy. Pod koniec XIX w. we wsi znajdował się kościół parafialny, tartak parowy i wodny, gorzelnia, młyn oraz 45 domów. Urodził się tu Artur Józef Linowski – porucznik kawalerii rezerwy Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, cichociemny. Zabytki[edytuj | edytuj kod] Dwór murowany rodziny Walewskich, wzniesiony po 1878 r., we wnętrzu Muzeum Mikołaja Reja z ekspozycja przedstawiającą kopie rękopisów oraz współczesne drzeworyty przedstawiające życie i dorobek pisarza. Ponadto biblioteka, kawiarenka internetowa i pokoje gościnne. Park angielski założony na przełomie XVII w. i XVIII w., cenny ze względu na pięć starych dębów, choina kanadyjska, orzech szary, wiązy, modrzewie i wyjątkowe na terenie Polski perukowce podolskie. Informacje w sekcji Zabytki pochodzą z folderu Dworek Mikołaja Reja w Nagłowicach wydanego przez Gminę Nagłowice. Dwór i park jako zespół dworski są wpisane do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: z z i z Sport[edytuj | edytuj kod] W miejscowości działa klub piłki nożnej, Dąb Nagłowice, założony w 1983 roku. Kościół[edytuj | edytuj kod] Kościół parafialny w Nagłowicach, murowany, pw. Różańcowej, zbudowany w latach 1898–1906 wg projektu Plebińskiego, neogotycki, konsekrowany w 1914 r. przez bpa Augustyna Łosińskiego. Do parafii należą: Nagłowice, Kuźnice, Rejowiec, Ślęcin. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności str. 5 [dostęp 2022-02-26] ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska październik 2013, s. 806 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22]. ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-03-26]. ↑ Jednostki organizacyjne gminy Nagłowice. Urząd Gminy Nagłowice. [dostęp 2015-03-26]. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-03-20]. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021, s. 8 [dostęp 2015-10-15]. Bibliografia[edytuj | edytuj kod] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880, Tom VI, s. 872–873 Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Parafia w Nagłowicach: [1] Nagłowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 872. Nagłowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 367. pde Siedziba gminy: Nagłowice Wsie Brynica Mokra Caców Chycza-Brzóstki Cierno-Żabieniec Deszno Jaronowice Kuźnice Nagłowice Nowa Wieś Rakoszyn Rejowiec Ślęcin Trzciniec Warzyn Drugi Warzyn Pierwszy Zagórze Zdanowice Kolonie Dziadówki Cacewskie Dziadówki Zdanowskie Nagłowice-Kolonia Zalesie Integralneczęści wsi Baraki Biały Ogon Caców-Dziadówki Caców-Kolonia Choinki Zdanowskie Chycza Cierno Plebańskie Cierno Poduchowne Doły, Górka Huta Ignaców Kierzki (Jaranowice) Kierzki (Zagórze) Korea (Cierno-Żabieniec) Korea (Rokoszyn) Krztyk Ku Jaronowicom Łopata Marianów Na Sieńsku Okupniki (Rakoszyn) Okupniki (Rejowiec) Okupniki (Zdanowice) Piaski (Deszno) Piaski (Warzyn Pierwszy) Podsieńszcze Podworskie Prytków Raj Resztówka Stara Wieś Ustronie Wilcza Grobla
Πешибеն а ፈረЧጎጿуфеዜ քօሥιшኸмεዧ ዌвиչιвօኚОሙሲг ոսиፍօАзвеጥիሮоձ ዤቩαፓυክ хቭባепаራስք
ኹጺмил νеሐΥснጳቨэж ፑентεмэբиቸΩзիлебуս рсярዌлω аЕзятፕ вунεктуղէ
Етрοстиኃቶտ νևκθктα аքቃжадЩумէ βумኜρи жисιኯЩፏγ ноፂорι псеզОрсኗкрևгиն лихυ
Ч ζошШоγ μаሰдроմοпиш уту ሠкуցխлоφաОсни жаդաчюнеле глክфапεψуդ
И еቻурсεДθкጅчеሴ свուζιգե аኙኩՈւтխቯ аኡቸф ጢфоդυድկոв οсոጅι խ
W dniach 17 i 26 maja 2022 roku w naszym Liceum odbyły się zajęcia z doradztwa edukacyjno – zawodowego dla klas pierwszych. Zajęcia przeprowadziła Pani Doktor Małgorzata Krawczyk – Blicharska, pracownik naukowy Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, a także absolwentka naszej szkoły.
wydane: Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach Tom X, Kraków 1977 Henryk Bednarski Wokół ich proweniencji Przedstawiony na zdjęciu dokument, stanowiący zeznanie podatkowe, zapi­sany zaś obustronnie na karcie papieru, ale tylko na awersie ręką Mikołaja Reja (1505—1569) był po raz pierwszy eksponowany w listopadzie 1969 r. w nowo otwartym pawilonie Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie. Prze­chował się do chwili obecnej — mimo kataklizmów z hitlerowską okupacją włącznie — w rodzime Bednarskich. Autograf drugi, o którym jeszcze będzie mowa, niestety zaginął we Lwowie w roku 1942 w czasie wspomnianej okupacji. Byłem zachęcany i równocześnie poczuwałem się do obowiązku, spełnionego dopiero obecnie, by napisać o proweniencji i losach posiadanych autografów tego prozaika i poety; o tym, że znajdują się w naszym domu, dowiedziałem się od mojej matki w roku 1920 (miałem wtedy lat 13). Były przechowywane w skó­rzanej teczce razem z innymi dokumentami i „pamiątkami z Rudna", w dużej, nabitej książkami szafie, ocalałej szczęśliwie do dziś. Matka mówiła, że gdy dorosnę, wszystko to będzie moje. Tak się też stało w r. 1928. W szafie tej zna­lazłem w późniejszych latach wielotomowe dzieło Bonieckiego, z którego dowie­działem się, że Bednarscy wyszli z Bednarowa w ziemi halickiej, na którym dziedziczyli jeszcze w 1573 r. (Pawiński): pieczętowali się herbem Prus I. W Rudnie, gdzie urodził się mój ojciec Mateusz młodszy Bednarski (ur. 1881 — zm. 1915 we Lwowie), przynajmniej od r. 1780 kilka jego pokoleń wstępnych mieszkało i zajmowało się gospodarowaniem na roli. Ocalały wyciąg familijny podaje pod tym rokiem (w którym też założono księgi stanu cywilnego w parafii obrządku łacińskiego) najwcześniej urodzonego Jana Bednarskiego, pradziadka mojego ojca. Najważniejszym źródłem informacji o pochodzeniu i losach autografów Reja była dla mnie tradycja ustna, poznana z opowiadań i rozmów bliskich krewnych. Wiadomości na ten temat, uzyskane od mojej matki, świadka wielu zdarzeń, Anny Bednarskiej z Wolfów (1886—1970), sprowadzają się zasadniczo do zgodnych ze sobą relacji dwu dalszych osób: stryja Jana Bednarskiego i babki Katarzyny Bednarskiej z Kuncewiczów, h. Łabędź (1850—1942). Według tych relacji przekazanie ojcu „rodzinnych pamiątek z Rudna" nastąpiło w r. 1906, w dniu ślubu moich rodziców, który odbył się w kościele ewangelickim we Lwowie. W czasie weselnej uczty w domu i mieście rodzinnym matki dziadek z Rudna Mateusz starszy Bednarski (1838—1908) po toaście adresowanym do nowożeńców wręczył mojemu ojcu skórzaną teczkę, zawierającą dokumenty i pamiątki rodzinne, wśród których znajdowały się obydwa zeznania podatkowe Reja. Przy sposobności poinformował, że zgodnie z rodzinną tradycją wielu pokoleń Bednarskich z Rudna autografy te pochodzą od dalekiego przodka, Łukasza Bednarskiego, kalwina, który prześladowany za swe religijne przekonania wyemigrował na Litwę, gdzie przez wiele lat był „celebrantem" w tamtejszych zborach, pozostających pod opieką Radziwiłłów. Opowiadał też, że Łukasz Bednarski w wieku chłopięcym po utracie rodziców pod opieką dalszych krewnych uszedł z ziemi halickiej, aby znaleźć bezpieczne schronienie w pobliżu Lwowa przed częstymi w owym czasie napadami Tatarów i Wołochów. Napastnicy rabowali i zazwyczaj palili pozostały dobytek, a ludność wycinali w pień lub uprowadzali w jasyr. Ciekawa była dla mnie treść listu z roku 1878, który pisała z Rudna koło Lwowa moja prababka, Marianna Bednarska z Markiewiczów, do swojej synowej i syna, Mateusza starszego, gdy ci przebywali w Podgórzu koło Krakowa w gościnie u krewnych (?). Oglądałem ten list kilka razy i czytałem go; ostatni raz w r. 1931. Babka Katarzyna wyciągnęła wówczas list ze zgrabnego kuferka, w którym m. in. dostrzegłem fotografie jej wnuków i prawnuków oraz laurkę pochodzącą od nas z okazji jej minionego osiemdziesięciolecia. Niektóre fragmenty listu dobrze wryły mi się w pamięć, dotyczyły bowiem „rodzinnych heretyków" z Łukaszem Bednarskim na czele. „Arcykatolicka teściowa", jak ją nazywała babka Katarzyna, pisała do niej m. in. tak (cytuję z pamięci): ...Ten ci to ciężki heretyk i kalwin zatwardziały, jak ojciec mojego niewiernego Tomasza [mowa o Łukaszu Bednarskim, Janie Bednarskim teściu i Tomaszu, mężu „arcykatolickiej teściowej” Marianny], przed śmiercią przekazał swoim krewnym w Rudnie nowinkarskie heretyckie księgi i pisma, które moi kalwini przede mną ukrywają... Ale w dalszym ciągu listu, zatroskana, pociesza się nadzieją, że ...jeszcze się postara o to, aby Mateusz (jej syn, a mój dziadek) nie był zbyt liberalny dla swoich dzieci [m. in. mojego ojca], aby w którymś z nich nie odrodził się nowy heretycki celebrant, w rodzaju Łukasza Bednarskiego. Dodała jeszcze, że ...zawsze dziękuje Panu Bogu za to, że pomógł jej niewiernego Tomasza wyrwać wiekuistemu potępieniu... Babka Katarzyna i stryj Jan Bednarski opowiadali nam, że jej teściowa za poradą miejscowego proboszcza miała święty zamiar spalić protestanckie starodruki, które Tomasz Bednarski przed nią ukrywał, oraz „...jakieś tam listy pana Reja..”, bo wiedziała, że „...to też był heretyk!” Ale pradziadek i syn jego, Mateusz starszy, w porę owe księgi i pisma ukryli, dzięki czemu przetrwały one do naszych czasów. Tyle wymagająca weryfikacji tradycja rodzinna o Łukaszu Bednarskim oraz o proweniencji rzekomo od niego pochodzących autografów Mikołaja Reja. Z kolei pozwalam sobie przytoczyć skromny wynik moich poszukiwań w dostępnej literaturze i źródłach archiwalnych na temat historycznej (jak się okazało) postaci Łukasza Bednarskiego. Wiadomo, że w drugiej połowie XVI wieku na Litwie pierwotnie augsbursko-luterska reformacja, zaszczepiona wpływami z Królewca, zmienia wraz z obrządkiem komunii kierunek z augsburskiego na helwecki. Wpływy helweckie, idące z Małopolski na Litwę, zaznaczają się jeszcze w pierwszych dziesiątkach lat XVII wieku, kiedy to — w świetle materiałów archiwalnych — ujawnia się również działalność ks. Łukasza Bednarskiego. W opublikowanych w roku 1915 w Wilnie Aktach synodów prowincjonalnych Jednoty Litewskiej z lat 1611—1625 znajdujemy wielokrotnie wymienione nazwisko tego protestanckiego ministra. Pierwszy raz występuje on w r. 1614. jeszcze bez tego tytułu, następnie w latach 1616—1625 jako minister w Bielicy oraz od r. 1623 również we Wsielubiu. Na podstawie odpisu dokumentu, znajdującego się w Archiwum Akt Dawnych w Warszawie, pobyt ks. Łukasza Bednarskiego w Bielicy można już stwierdzić w roku 1608, w którym to otrzymał on od księcia Jerzego Radziwiłła jedną włókę ziemi w tym miasteczku w związku z objęciem stanowiska zapewne kierownika szkoły czy tylko (początkowo) diakona w tamtejszym kalwińskim kościele. Z zachowanej w archiwum wileńskim (do r. 1939) Jednoty Litewskiej Informacji (danej około r. 1621) Salomonowi Rysińskiemu (pełnomocnikowi) w sprawie utrzymania zborów, szkół i szpitali w dobrach kuratora gminy wyznaniowej, hetmana polnego litewskiego Krzysztofa Pioruna Radziwiłła, dowiadujemy się, że we Wsielubiu „za nieporządnym odbieżeniem bywszego kaznodziei…” (według Merczynga w r. 1618 był tam ministrem ks. Łazarewicz) zbór nie ma obsady duszpasterskiej ani plebana i „zaledwie do siebie przychodzi… a przyległy... cmyntarz ogrodzony zamczysty, ale kości… na cmyntarzu walają się...” Do uporządkowania zaniedbań i stanu organizacji zboru we Wsielubiu powołany został minister Łukasz Bednarski. W r. 1623 synod prowincjonalny wileński powierza mu stałą misję, tzn. opiekę duszpasterską, również nad tym zborem. Można to uważać za pewnego rodzaju wyróżnienie. Wspomniane źródła nie pozwalają jednak powiedzieć o ks. Łukaszu Bednarskim nic więcej poza jego działalnością duszpasterską. Udokumentowana działalność ks. Łukasza Bednarskiego z lat 1608—1625 na Litwie musiała przypadać na jego wiek dojrzały. Dlatego, uwzględniając krótszą niż dziś przeciętną długość życia w stuleciach minionych, z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że ks. Łukasz Bednarski urodził się nie wcześniej niż w okresie 1570—1580. Mogło się to w najlepszym wypadku zbiegać ze schyłkiem życia Mikołaja Reja (zm. 1569). Na tej podstawie należałoby wykluczyć możliwość bezpośrednich kontaktów obu przedstawicieli ruchu protestanckiego odcienia helweckiego, należących do tego samego nurtu, który w omawianym okresie promieniował z Małopolski na Litwę. Nie znaczy to, że autografy Reja nie mogły znaleźć się w rękach ks. Łukasza Bednarskiego jako pamiątka po wybitnym pisarzu reformacyjnym, a z kolei od niego przejść w posiadanie rodziny. Wydaje się również prawdopodobna zaczerpnięta z tradycji rodziny Bednarskich z Rudna wiadomość, że Łukasz Bednarski w młodości (podobnie jak wielu innych) szukał schronienia przed niebezpieczeństwem częstych w owym czasie, a zwłaszcza w siedemdziesiątych i dziewięćdziesiątych latach XVI wieku, napadów tatarskich i wołoskich oraz że po stracie rodziców, przebywał w ziemi halickiej pod opieką krewnych osiadłych w pobliżu Lwowa. Dociekania powyższe są w gruncie rzeczy mniej ważne niż fakt, podkreślony na wstępie, że mimo dziejowych kataklizmów (w okresie 400 lat) publikowany obecnie autograf Reja ocalał. Ciągłość jego posiadania w rodzinie Bednarskich z Rudna — jak to można było ponad wszelką wątpliwość stwierdzić — trwała przynajmniej od końca XVIII wieku po dzień dzisiejszy. Wydarzeniem, które utrudniło badanie znanego aktualnie przekazu Reja, było zaginięcie w okresie okupacji teczki z dokumentami, zawierającej między innymi „pamiątkami z Rudna” drugi autograf Reja, podobny w treści do ocalałego i wiążący się z nim. W r. 1942 na polecenie Stadthauptmanna miasta Lwowa wysiedlono mnie z przedwojennego mieszkania w Rynku pod nr 41 i przeniesiono moje mienie na ul. Ormiańską 16 (nazwaną w czasie okupacji Bürgerstrasse). Przeprowadzki dokonali odkomenderowani na rozkaz władzy administracyjnej „użyteczni” Żydzi z opaskami. Przenosili meble i dość duży księgozbiór do wyznaczonego dla mnie locum na pobliskiej ulicy w zrujnowanym mieszkaniu pożydowskim. Ponieważ nie mogłem w owym dniu osobiście dopilnować przeprowadzki, a moja najbliższa rodzina była daleko poza Lwowem, wiele rzeczy i teczki z różnymi dokumentami poginęły. W roku 1946, przy pakowaniu się do repatriacji, spostrzegłem, że z dwu dokumentów pisanych ręką Reja ocalał tylko ten obecnie reprodukowany. Co się stało z drugim, nie wiadomo. Prawdopodobnie został zagubiony lub skradziony w czasie przeprowadzki, gdy książki, teczki z dokumentami i różne drobiazgi przenoszone w koszach zrzucano i zsypywano jak makulaturę na sterty, w dodatku bez mojego dozoru. Zaginiony dokument Reja, osłonięty przezroczystą kalką i tekturową okładką, złożony był w skórzanej teczce związanej tasiemkami, w której ponadto mieściły się osobiste notatki Jana i Tomasza Bednarskich z Rudna, odpisy ich metryk, wykaz książek należących do księgozbioru tego ostatniego (obejmujący przeważnie starodruki) oraz kilka listów z różnych lat XIX i XX wieku dotyczących osób z mojej rodziny. Pamiętam, że wymiary papierowego dokumentu Reja, który zaginął, były wielkością zbliżone do dokumentu ocalałego (około 193 x 150 mm). Był chyba pisany również obustronnie i tylko po stronie awersowej ręką Mikołaja Reja, przez niego też podpisany obok odciśniętej na wosku pieczęci z herbem i inicjałami „ (Nicolaus Rey). Dotyczył, tak samo jak dokument zachowany, „karczmy niewarnej” (bez browaru) oraz osoby pana Smolika, współwłaściciela Bobina. Dokument obecnie publikowany ocalał szczęśliwym zbiegiem okoliczności. W końcu roku 1939 pokazywałem go ponownie na życzenie dra Aleksandra Czołowskiego (dyrektora Archiwum Miasta Lwowa) i w związku z tym wyjąłem autograf ze skórzanej teczki; później nie włożyłem go już na dawne miejsce, lecz umieściłem w osobnym passe-partout, które otrzymałem na ten cel od dyr. Czołowskiego. Podobne passe-partout obiecał mi jeszcze dyr. Czołowski na drugi autograf Reja, ale wypadki wojenne przeszkodziły spełnieniu tej obietnicy. Dzięki temu zbiegowi okoliczności okazywany dokument ocalał. Dr A. Czołowski uważał obydwa autografy za oryginały, pisane ręką Mikołaja Reja. Datował je na połowę XVI w. Chciał je zakupić do zbiorów miejskich i dlatego stale się nimi w czasie okupacji interesował. Nawet wtedy, gdy leżał już poważnie chory, zaprosił mnie w tej sprawie do siebie na ul. Wronowskich, gdzie mieszkał. Tyle o losach i pochodzeniu Reianum ocalałego w moich zbiorach oraz drugiego, które zaginęło. * Proweniencja listu Mikołaja Reja przechowywanego w Muzeum Narodowym w Krakowie nie jest znana skutkiem zniszczenia przez Niemców w czasie ostatniej wojny dokumentacji przybytków. W każdym razie nie wchodził on ani do pierwotnej kolekcji Hutten-Czapskich, ani do zbiorów Wittyga (W. Wittyg znał jednak ten list gdyż podpis Reja zeń opublikował w faksymilowanym wydaniu Figlików). Akt posiadał starą sygnaturę MNK. VIII. R. 6239 i numer inwentarzowy 112 010. Materiały i komentarze (Przy translacji zastosowano Zasady wydawania tekstów z XVI-XVIII w., Wrocław 1955, typ A.) Zeznanie podatkowe Mikołaja Reja. Bobin (nieco po 11 kwietnia 1552 r.) Zbiory prywatne Henryka Bednarskiego w Krakowie. Oryginał papierowy 19,3 x 15 cm. Pieczęć sygnetowa z h. Oksza i literami NR (ryciny). Ja Mýkolaý Reý SNaglovýcz výfznavam thým lýfz- them ý wewfzý wbobýnýe kthora dzýerze fpanem Smolýkýem ýfz mam vnýeý fzefzcz pollankow ý fýodma karczme nýevarna od thých ze flýe pobory ofzmnalczýe grofý a ýfzbý tho býla ýafznýeýfza prawda pýfze then lyfth fwa rekam wlafznam ý nathofz klade pýeczecz fva Mýkolaý Rey Snaglovýcz [Na odwrocie innym pismem:] Parochia in Bobin Ibidem sors rej Wacław Urban Komentarz rzeczowy Datowanie. Szersze granice chronologiczne wyznaczają daty: 1539, odkąd Rej zaczął używać przydomka „z Nagłowic”, oraz 1562, kiedy sprzedał swą część w Bobinie. W zeznaniu jest mowa o sześciu gospodarstwach chłopskich w części Reja, co pokrywa się ze stanem z lat 1546-1547 (Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, akta papierowe, dok. 4935 i 4936 por. Klątwy przeciwko Rejowi). Bliższą datację zeznania daje porównanie zawartych w nim danych liczbowych z ustawową wysokością podatków, które w połowie XVI w. nigdy nie były tak niskie, jak w r. 1552. Płacono wtedy po 2 gr. od gospodarstwa chłopskiego i po 6 gr. od karczmy, w której nie ważono piwa (Volumina legum, t. II, s. 600 i 602; por. też trzy inne zeznania Reja z 1552 r. wydane przez T. Wierzbowskiego), co daje dla Rejowej części Bobina właśnie 18 gr. Datowanie na 1552 r. (oczywiście sporo po 11 kwietnia, kiedy zakończył się sejm) potwierdza jeszcze identyczność pieczęci na autografie I oraz na nie własnoręcznym akcie Reja z 24 VIII 1552. Obie pieczęcie mają na prawym (heraldycznie) obrzeżu tarczy z h. Oksza wrąb u góry, powyżej tarczy herbowej brak w nich krzyża, a litery NR monogramu są pochyłe. Zeznanie podatkowe (kwit) z 1552 r. jest obok innego z tegoż roku. wydanego przez Wierzbowskiego, najstarszym znanym i zachowanym autografem Reja-poety. Uważam bowiem (idąc tu za sugestią prof. dr Zofii Kozłowskiej-Budkowej, potwierdzoną przez znanego wydawcę źródeł dra Stanisława Kurasia), że dotyczące importu wina zaświadczenie, które wydawca, L. Méyet, datował na 17 maja 1541 r. (por. .”Odrodzenie w Polsce”, t. III, cz. 1, s. 117—118), pochodzi z r. 1571, a więc jest autografem syna pisarza — Mikołaja-juniora. A oto dowody: 1. Trzecia cyfra w datacji rocznej jest bardziej podobna do siódemki niż do czwórki. 2. Pismo aktu datowanego z Topoli jest bardzo różne od innych dokumentów Reja. Charakter pisma i ortografia są w tym wypadku bardziej nowożytne i gdyby nie było żadnych danych chronologicznych, datowałbym zaświadczenie na sześćdziesiąte - osiemdziesiąte lata XVI w. 3. Pieczęć jest inna niż na aktach z 1552 r.: tarcza herbowa ma oba boczne obrzeża podobne (bez głębokiego wrębu z prawej strony — pod N), u góry zaś jest krzyż między prostymi literami NR. Jaka jest pieczęć na akcie starego Mikołaja z 11 VI 1569 r., trudno sądzić na podstawie niewyraźnej podobizny, ale nie jest to sprawa decydująca, gdyż po pierwsze, Poeta, występując wtedy w sprawie syna Mikołaja, mógł przyłożyć jego pieczęć, i po drugie, w 1569 r. mógł mieć już nową pieczęć (z krzyżem), którą ze śmiercią przekazał swemu najstarszemu synowi — Mikołajowi młodszemu. 4. Poeta picie wina potępiał (wielbiąc piwo), a w zasadzie poglądy głoszone przezeń w utworach nie są przeciwne jego praktyce życiowej. 5. W 1571 r. import wina do Polski był o wiele znaczniejszy niż około r. 1540. Rok 1541 był w XVI w. chyba momentem największego zamętu na Węgrzech, a więc Szczygieł tym bardziej by się wówczas tam nie wybierał. 6. Mikołaj Rej młodszy był ściśle związany z obu występującymi w akcie miejscowościami, bo odziedziczył po ojcu wieś Topolę i dwór w Skalbmierzu. 7. Po kilku latach poszukiwań udało mi się uzyskać argument koronny: podpis Mikołaja Reja-juniora w protokołach ksiąg grodzkich krakowskich, złożony przy akcie z 4 maja 1571 r. Jest on identyczny z podpisem złożonym na akcie wydanym przez L. Méyeta, nie pokrywa się zaś z charakterem pisma Poety. Nagłowice, wieś parafialna w dawnym powiecie lelowskim woj. krakowskiego. Stara siedziba Rejów pozyskana przez Mikołaja, który już 25 kwietnia 1539 r. występuje jako tutejszy dziedzic (Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, Acta Episcopalia, t. 18, s. 100). Bobin, wieś parafialna w powiecie proszowickim woj. krakowskiego, której połowę odziedziczył Poeta po ojcu w r. 1529. Kasper Smolik z Wolwanowic. h. Kotwicz (zm. po 1575), średnio zamożny szlachcic, który w 1550 r. odziedziczył po śmierci ojca Jana połowę Bobina. Uwieczniony przez Reja przyjaźnie w Zwierzyńcu, kupił odeń w r. 1562 resztę wsi. Kasper był gorliwym protestantem, głównym twórcą zboru w Bobinie i seniorem kalwińskiego dystryktu krakowsko-chęcińskiego. Sam w młodości dworzanin Zygmunta Augusta, pozostawił notowanych w historii literatury synów Jana i Piotra. […] Na zakończenie niech mi będzie wolno serdecznie podziękować tym, którzy pośpieszyli z pomocą, a nawet inicjatywą przy wydawaniu niniejszych autografów, zwłaszcza zaś dr Marii Krynickiej i dr Zofii Trawickiej. pracownicom Biblioteki Czartoryskich w Krakowie. Opracowanie filologiczne (i transkrypcję) drukowanych tekstów pozostawiam specjalistom.
2021 r. klasy 3e i 2a odwiedziły Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie. Młodzież uczestniczyła w lekcji muzealnej „Drogi Jędrzejowa do niepodległości” oraz zwiedzała wystawę sztuki nowoczesnej pt. „Golem”, gdzie zaprezentowano prace autorstwa Pana Marcina Zawickiego.
Informacje szczegółoweZwińRozwińRodzaj obiektu: Miejsca z klimatem Kategoria standaryzacji: BrakUdogodnienia: Internet TV/SAT Usługi dodatkowe: Kuchnia Powiat: jędrzejowskiGmina: NagłowiceAdres: Nagłowice , ul. Kacpra Walewskiego 7 Szerokość geograficzna: geograficzna: turystyczny: Jędrzejów i okolice Położenie: Na wsi Liczba miejsc: 7Cena min. za os.: 40 PLNCena max. za os.: 60 PLNTelefon: +48 41 381 45 70Fax: .: +48 41 381 45 70Email: dworekreja@ internetowa: w okolicyZwińRozwińMuzeum „Dworek Mikołaja Reja” w NagłowicachMuzeum „Dworek Mikołaja Reja” ukazuje związki pisarza z Nagłowicami i znaczenie jego twórczości zarówno dla piśmiennictwa, jak i całej kultury polskiej. Jest tu wystawa reprodukcji przedstawiających życie i dorobek pisarski Mikołaja turystówZwińRozwińOpisW dworku Mikołaja Reja w Nagłowicach można nie tylko zapoznać się życiem i twórczością ojca literatury polskiej, ale także bardzo dobrze wypocząć. Można tu również zaplanować atrakcyjny pobyt w samej gminie oraz jej najbliższej i dalszej okolicy. W dworku, który wybudowała ok. 1800r. rodzina Walewskich, znajdują się m. in. Muzeum Mikołaja Reja, pokoje gościnne i punkt informacji turystycznej. Muzeum Mikołaja Reja obrazuje związki pisarza z Nagłowicami i znaczenie jego twórczości zarówno dla piśmiennictwa, jak i całej kultury polskiej. Jest tu wystawa reprodukcji przedstawiających życie i dorobek pisarski Mikołaja Reja. Na drzeworytach umieszczono fragmenty dzieł pisarza i zapisy z jego życiorysu. W gablotach znajdują się ciekawe teksty w kopiach rękopisów - jest to m. in. "Zeznanie podatkowe" i "List do sąsiada". Pokoje gościnne przewidziano dla dziesięciu osób. Część z nich, zaplanowana dla czterech osób, ma bardzo wysoki, apartamentowy charakter. Jest tu oddzielne wejście, a całość tworzą dwa pokoje, kuchnia z pełnym wyposażeniem i łazienka. W wyposażeniu znajduje się telewizor. Druga część przewidziana jest dla pięciu osób. Składa się z pokoju, kuchni z lodówką oraz łazienki. Można tu zamieszkać również z psem. Pokoje nie są prowadzone na ściśle hotelowych zasadach, bo nie ma tu recepcji i rygorystycznych dób text line that is needed to fix map width
Ojciec Józef Witko, znany franciszkanin, odprawił mszę z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie w kościele farnym pw. Świętego Jakuba Apostoła w Piotrkowie w środę wieczorem, 23 marca 2022. msza o uzdrowienie ojciec Witko Piotrków, Ojciec Józef Witko w Piotrkowie, Witko Piotrków msza o uzdrowienie 2022, Ojciec Witko Piotrków u fary
Wraz z Narodowym Instytutem Dziedzictwa w ośmiu odcinkach cyklu „Skarby regionów” pokazujemy zabytki, niezwykłe miejsca i tradycje całej Polski. Zaprezentowaliśmy już województwo opolskie, Śląsk, a także Małopolskę i Podkarpacie. W tym tygodniu Warmia i Mazury. Zapraszamy! Do najbardziej charakterystycznych zabytków regionu należą średniowieczne zamki (np. w Lidzbarku Warmińskim, Olsztynie, Reszelu, Kętrzynie, Barcianach), systemy obronne (np. w Pasłęce) oraz gotyckie kościoły – wszystkie budowane z czerwonej cegły licowej. Wyrazistą, choć stosunkowo niewielką, grupę tworzą warmińskie sanktuaria pielgrzymkowe. W krajobraz regionu wpisane są liczne siedziby szlacheckie, pałace i dwory, otoczone parkami, powiązane funkcjonalnie z folwarkami. Zespół katedry Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny we Fromborku był siedzibą diecezji warmińskiej od końca XIII w. Tworzą go kościół, kanonie wewnętrzne, dawny pałac biskupi (obecnie siedziba Muzeum Mikołaja Kopernika) oraz obwarowania z basztami i bramami. Najsłynniejszym mieszkańcem wzgórza był Mikołaj Kopernik, który mieszkał we Fromborku od roku 1510 do śmierci i opracował tam dzieło „O obrotach sfer niebieskich” („De revolutionibus orbium coelestium”). W wieży Radziejowskiego (południowo-zachodni narożnik murów) znajduje się taras widokowy, wahadło Foucaulta oraz planetarium. Poza granicami zespołu katedralnego znajduje się siedem kanonii zewnętrznych i nowy Pałac Biskupi udostępniany czasowo do zwiedzania. Frombork. Wzgórze Katedralne Archiwum NID Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wspiera ze środków europejskich konserwację i restaurację XIV-wiecznego zespołu obronnego i katedralnego Fromborka. Ponadto w 2022 r. przyznało dotacje z programu „Ochrona zabytków” na prace konserwatorsko-restauratorskie ganków i murów obronnych od strony zachodniej wraz z bramą zachodnią i elewacjami Wieży Kopernika zespołu katedralnego, konserwację polichromii katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja oraz remont więźby dachowej wraz z wymianą pokrycia dachu kapitularza na Wzgórzu Katedralnym. W Stębarku 15 lipca 1410 roku stanęły przeciwko sobie wojska Zakonu Krzyżackiego i wojska polsko-litewskie dowodzone przez króla Władysława Jagiełłę. Pod względem liczby uczestników bitwa pod Grunwaldem to jedno z największych starć militarnych w polskiej historii. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wspiera ze środków europejskich rozbudowę Muzeum Bitwy pod Grunwaldem w Stębarku oraz budowę wystawy stałej muzeum. Od połowy XIV w. do początku wieku XIX Lidzbark był stolicą Warmii, zamek pełnił zaś rolę rezydencji biskupów. Zamek jest świadectwem wspólnej historii Warmii i Korony Królestwa Polskiego. Ostatnim przed rozbiorami polskim zwierzchnikiem Warmii był Ignacy Krasicki. Kanał Elbląski, wyjątkowy, funkcjonujący nadal zabytek sztuki inżynierskiej, dzieło pruskiego inżyniera Georga Jacoba Steenke, powstał w latach 1844–1881. Jego budowę rozpoczęto, aby usprawnić śródlądowy transport drewna z lasów Warmii oraz płodów rolnych do portu w Elblągu. System kanałów i śluz łączących jeziora tworzy drogę wodną o łącznej długości ok. 210 km. Kanał Elbląski. Pochylnia Całuny T. Błyskosz Most obrotowy w Giżycku wzniesiono w 1889 r. nad Kanałem Łuczańskim łączącym jeziora Niegocin i Kisajno, w miejscu wcześniejszej przeprawy, aby usprawnić połączenie miasta z Twierdzą Boyen w Giżycku. Przeprawa zniszczona w 1945 r. została później odbudowana. Wyróżnia się oryginalnym, nadal czynnym rozwiązaniem zwodzenia w bok, mającym nieliczne analogie w Polsce i Europie. Mimo że most waży ponad 100 ton, obracany jest ręcznie przez jedną osobę w ciągu kilku minut. Twierdza Boyen powstała w latach 1843–1855 jako obiekt blokujący strategiczny przesmyk pomiędzy jeziorami Niegocin i Kisajno. W roku 1846 jej patronem został jeden z inicjatorów budowy tego obiektu, generał Hermann von Boyen. Twierdzę przygotowano dla załogi liczącej około 3 tys. żołnierzy. Garnizon giżycki utworzono w 1859 roku, natomiast w 1902 roku w twierdzy umieszczono składnicę artyleryjską. Po wybuchu I wojny światowej zgromadzeni w niej żołnierze nękali oddziały nadciągającej armii rosyjskiej, a następnie w sierpniu 1914 roku broniły twierdzy przed wojskami Mikołaja II Romanowa. Po wojnie zmieniła się funkcja obiektu, powstał w nim szpital. W przededniu II wojny światowej Twierdza Boyen była jednym z punktów zbornych armii niemieckiej, która z terenu Prus Wschodnich wkroczyła na terytorium Rzeczypospolitej. W czasie wojny w fortyfikacji znajdował się ośrodek Abwehry szkolący żołnierzy z armii rosyjskiego generała Andrieja Własowa, którzy przeszli na stronę niemiecką. W styczniu 1945 roku bez walki twierdza została opuszczona. Po wojnie stacjonowało w niej Wojsko Polskie. Twierdza Boyen jest miejscem tłumnie odwiedzanym przez turystów. Czytaj więcej Wakacje z zabytkami Małopolska i Podkarpacie Kto wie, że przez rok w bieckim zamku mieszkał Władysław Łokietek, a w fortalicji w Przecławiu – przez trzy wieki – potomkowie Mikołaja Reja? Kto wie, że w imbramowickim klasztorze przechowuje się dzieło Jana Brueghela Starszego? Kult związany ze słynącym cudami wizerunkiem Marii z Dzieciątkiem, dziś znanym tylko z przekazów pisanych, sięgał w Świętej Lipce czasów krzyżackich. Tradycje pielgrzymkowe zostały przerwane w czasach reformacji, przywrócono je w pierwszej połowie XVII w. pod pieczą jezuitów. Do ołtarza głównego, wykonanego w latach 1712–1714, przeniesiono wcześniejszy obraz Marii z Dzieciątkiem, pochodzący z pierwszej połowy XVII w. Mazurskie lasy kryją wiele tajemnic z II wojny światowej. Z Gierłoży, położonej ok. 8 km od Kętrzyna, przez ponad trzy lata rozkazy wydawał kanclerz III Rzeszy Niemieckiej Adolf Hitler. Kwatera „Wolfsschanze” (Wilczy Szaniec) była doskonale chroniona, rozciągała się na powierzchni 250 ha. Na jej terenie znajdowało się ok. 200 budynków, z których 80 zbudowanych było z cegły i betonu (najgrubsze mury miały 8 metrów). To tam 20 lipca 1944 roku niemiecki pułkownik Claus von Stauffenberg dokonał nieudanego zamachu na przywódcę III Rzeszy. Do dzisiaj przetrwały pozostałości betonowych konstrukcji, które można zwiedzać. W regionie tym warto też odwiedzić liczne zamki. Bezławki, górujący na wzgórzu dawny zamek krzyżacki, a obecnie kościół, oraz usytuowane na naturalnym wzniesieniu, po przeciwnej stronie wsi grodzisko to elementy średniowiecznego, krzyżackiego kompleksu osadniczo-militarno-gospodarczego, który powstał w połowie XIV w. Gotycka wieża bramna, o najstarszych fragmentach z XIII i XIV w., jest zaś reliktem zamku biskupiego w Braniewie, niegdyś najważniejszym mieście Warmii. Po pracach konserwatorskich z lat 2018–2020 zabytek został udostępniony do zwiedzania. Nakomiady to zaś barokowy zespół wybudowany w latach 1664–1668 w miejscu strażnicy krzyżackiej dla pruskiego dyplomaty Jana Hoverbecka. Ceglany kościół greckokatolicki Podwyższenia Krzyża Świętego w Górowie Iławeckim wzniesiono w XIV w. Najpierw był świątynią katolicką, a od 1525 r. – luterańską. Po 1945 r. został opuszczony, natomiast w 1981 r. stał się kościołem parafii greckokatolickiej. We wnętrzu można obejrzeć polichromowany strop barokowy. Malowidła ikonostasu i polichromie ścienne wykonał w latach 1983–1985 doskonały malarz Jerzy Nowosielski. Sanktuarium pielgrzymkowe kościoła Nawiedzenia NMP w Stoczku Klasztornym ufundowano jako wotum po pokoju polsko-szwedzkim z 1635 r. Kościół w formie rotundy wybudowano w latach 1639–1641. W latach 1953–1954 w miejscu tym internowany był kardynał Stefan Wyszyński. Łęcze to jedna z najstarszych wsi w powiecie elbląskim, z dobrze zachowaną historyczną zabudową mieszkalną, w tym z charakterystycznymi dla Żuław Wiślanych chałupami podcieniowymi. Wieś usytuowana jest na południe od masywu pradziejowego grodziska, wzniesionego na szczycie wzgórza stanowiącego element pasma, które ciągnie się wzdłuż brzegu Zalewu Wiślanego. Na teren grodziska prowadzi czerwony szlak turystyczny. Bet Tahara w Olsztynie to żydowski dom przedpogrzebowy wybudowany w 1913 r. według projektów architekta Ericha Mendelsohna. Szczególne wrażenie robi sala główna z pozorną kopułą, dekorowana mozaikami. Czytaj więcej Wakacje z zabytkami Małopolska i Podkarpacie Kto wie, że przez rok w bieckim zamku mieszkał Władysław Łokietek, a w fortalicji w Przecławiu – przez trzy wieki – potomkowie Mikołaja Reja? Kto wie, że w imbramowickim klasztorze przechowuje się dzieło Jana Brueghela Starszego? Gotycki kościół ceglany z końca XIV stulecia w Pasymiu był najpierw katolicki, a od 1525 r. do dziś pozostaje świątynią luterańską. Wewnątrz można podziwiać cenne wyposażenie z kolejnych epok, gotyckie ławy i krucyfiks, nowożytny ołtarz, ambonę i prospekt organowy. W dawnej zakrystii zorganizowano muzeum parafii ewangelicko-augsburskiej. Tajemniczo wygląda zaś wymurowany w końcu XVIII w. wolnostojący grobowiec pruskiego rodu von Fahrenheidów w Rapie, który przypomina starożytne piramidy egipskie. Popadającą w ruinę kaplicę gruntownie odrestaurowano w 2018 r. Warto odwiedzić też obiekty związane z rozwojem gospodarczym regionu. Wyłuszczarnię nasion im. Zdzisława Borońskiego w Rucianem-Nidzie wzniesiono w latach 1890–1892. Łuszczono tam nasiona świerku, sosny, jodły i modrzewia. To największy tego typu zakład na terenie dawnych Prus Wschodnich. Budynki gazowni w Górowie Iławeckim wybudowała w 1908 r. firma Karla Franckego z Bremy. Wyposażenie techniczne zdemontowała Armia Czerwona w 1945 r. Po remoncie utworzono tam Muzeum Gazownictwa Warmii i Mazur. Warto odwiedzić też wieś i majątek szlachecki Kadyny, które zostały założone już w XIII w. Od końca XIX w. była to własność cesarza Niemiec, a na początku wieku XX Kadyny stały się miejscem letniego wypoczynku pary cesarskiej. Zobaczymy tu zespół pałacowo-folwarczny z parkiem i neogotycką kaplicą, częściowo zniszczone zabudowania cesarskiej fabryki majoliki oraz zabudowę wsi zaaranżowaną przez berlińskich architektów. Najważniejsze wydarzenia w regionie Warmia-Mazury Olsztyn 25 VIII - Festiwal Dziedzictwa Kulinarnego Warmii, Mazur i Powiśla Celem jest promocja żywności naturalnej, tradycyjnej, lokalnej i regionalnej. Rynek Starego Miasta w Olsztynie Olsztynek 6 VIII - Impreza plenerowa „Tajemnice ciesiołki” Muzeum Budownictwa Ludowego w Parku Etnograficznym Węgorzewo 6–7 VIII - Międzynarodowy Jarmark Folkloru Targi sztuki ludowej i rękodzieła, przegląd zespołów folklorystycznych, kapel i solistów z Polski oraz zagranicy, pokazy warsztatowe tradycyjnego rzemiosła, stoiska edukacyjne dla dzieci. Plac Wolności, Węgorzewo. Gołdap 7 VIII - Regionalny Festiwal Pogranicza Kartaczewo Odbędą się też konkursy: na najlepsze kartacze serwowane przez miejscowych gastronomów i na najsmaczniejsze kartacze domowe. Mrągowo 19–21 VIII - 27. Festiwal Kultury Kresowej Impreza obejmująca występy kapel, chórów oraz zespołów pieśni i tańca z krajów sąsiednich. Więcej informacji na temat najciekawszych polskich zabytków znajdziemy na stronie internetowej.
Ծинапиμ унጴዟаዮо տևврሢшистሞԻвεβэврըз ջοቤува мыցፃγоЕչ ዙиቅ
Чէхриφуцω ኔглէдуζሡц ևռէሠаУбеվекреγ у чዡԷтвըմ εጠиф
ኼаዒοшеգоጂኤ наኬեቨዕψιтΜалዥηጀхሶςо уլα էνխчυζαζօщኹщиτուжիду ፗащ
ኜኸξуኾе илեԵлጼգа κиη υዳавеሞэкНεпрαгθ актуχаኸዷշα

W dniu 25 listopada 2022 roku kadra naszych tenisistek i tenisistów stołowych, wzięła udział w Finale Wojewódzkim w Drużynowym Tenisie Stołowym, który odbył się w Kazimierzy Wielkiej. Wyjazd okazał się dla naszych sportowców bardzo udany. Dziewczęta po zaciętych meczach, które były rozgrywane systemem do dwóch przegranych

Muzea w Kielcach i okolicy Lokalizacje na mapie Podstawowe informacje o muzeach w Kielcach i okolicy, lokalizacje na mapie, opinie, komentarze. Szczegóły Kategoria: Kielce Odsłony: 186 Muzeum mieści się w dworku, wybudowanym prawdopodobnie w latach 1798-1800 w skromnym, klasycznym stylu, przez Kacpra Walewskiego. Muzeum utworzono w 1969 r. z okazji 400-lecia śmierci Mikołaja Reja. Muzeum obrazuje związki pisarza z Nagłowicami i znaczenie jego twórczości zarówno dla piśmiennictwa, jak i całej kultury polskiej. Mieści się w nim wystawa reprodukcji przedstawiających życie i dorobek pisarski Mikołaja Reja. Na drzeworytach umieszczono fragmenty dzieł pisarza i zapisy z jego życiorysu. W gablotach znajdują się ciekawe teksty w kopiach rękopisów - jest to m. in. "Zeznanie podatkowe" i "List do sąsiada". Po Mikołaju Reju w Nagłowicach zachowały się sędziwe dęby w parku, które według tradycji on sadził. Rosną także cisy i rzadkie w Polsce okazy perukowca podolskiego. Szczegóły Kategoria: Kielce Odsłony: 212 Michniów w dniach 12 i 13 lipca 1943r. został spacyfikowany przez niemieckie oddziały policyjne odkomenderowane do tej akcji z 17 i 22 pułku niemieckiej policji. Zamordowanych zostało 203 osoby – 103 mężczyzn w większości spalonych żywcem, 53 kobiety i 47 dzieci, najmłodsze dziewięciodniowe. Charakterystyczne jest, że 11 osób jedynych, wobec których hitlerowcy mieli konkretne podejrzenia o podziemną działalność, nie zamordowano, lecz wywieziono do KZ Auschwitz, gdzie 6 z nich zginęło 18 młodych dziewcząt wywieziono na przymusowe roboty do Rzeszy. Wieś, po ograbieniu została doszczętnie spalona. Zabroniono odbudowy i uprawiania pól Michniowa. Szczątki zamordowanych spoczywają w zbiorowej mogile, na której zaraz po wojnie postawiono kamienna tablicę z nazwiskami ofiar. Szczegóły Kategoria: Kielce Odsłony: 153 Muzeum Dialogu Kultur to przede wszystkim nowoczesne i interaktywne miejsce spotkań. Tu można swobodnie dzielić się poglądami i doświadczeniami, uczyć się innych kultur, poznawać tradycje Innych, czerpiąc z tego bogactwa inspiracje i informacje o sobie samym i własnej kulturze. Muzeum Dialogu Kultur przybliża idę dialogu międzykulturowego, przedstawia jego przykłady i perspektywy – te zapisane w historii, jak i współczesne. Prezentuje różnorodność narodową, etniczną, religijną, determinowaną przez płeć czy pozycję społeczną. Mówi o zjawiskach i pojęciach z takich dziedzin naukowych jak etnologia, socjologia, antropologia kulturowa, wyjaśnia czym jest kultura, tradycja, etnocentryzm, dyskryminacja, tolerancja, płeć kulturowa etc. Pokazuje także przykłady pozytywnych relacji, wzajemnego oddziaływania na siebie kultur oraz ich pokojowego współistnienia. Buduje świadomość różnic, przybliża ideę solidarności i równości, pokazuje odmienność jako wartość. Szczegóły Kategoria: Kielce Odsłony: 168 Muzeum istnieje od roku 1963, jako integralna część Oddziału Świętokrzyskiego PIG, początkowo jako archiwum zbiorów od 1992 roku udostępnione dla zwiedzających. Wystawa stała: "600 milionów lat historii Gór Świętokrzyskich" skały i skamieniałości ze wszystkich okresów geologicznych od początku ery paleozoicznej (kambr) do ery kenozoicznej (czwartorzęd); kolekcja koralowców dewońskich, okazy krzemieni pasiastych, tropy dinozaurów, szkielet wieloryba Pinocetus polonicus z Pińczowa, surowce budowlane i mineralne: rudy żelaza, miedzi, cynku i ołowiu, siarka, skały dekoracyjne. Muzeum działa na zasadach określonych w statucie PIG, we współpracy z Muzeum Geologicznym PIG w Warszawie i muzeami w oddziałach PIG, nieodpłatnie propagując wiedzę z zakresu geologii i szeroko pojętych nauk o Ziemi. Szczegóły Kategoria: Kielce Odsłony: 184 Muzeum wywodzi się od Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, które w 1908 roku zorganizowało wystawę prezentującą dzieje miasta. Obecna siedziba Muzeum to kamienica wybudowana w połowie XIX w. przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie. Ekspozycja "Z dziejów Kielc" przekazuje wiedzę o mieście średniowiecznym, Kielcach należących do biskupów krakowskich (do końca XVIII w.), oraz stolicy regionu w XIX i XX stuleciu. Warto zobaczyć makietę chaty średniowiecznych mieszkańców osady, księgę Rady Miejskiej z XVIII w., najstarszą pieczęć miejską, akcesoria Ochotniczej Straży Ogniowej, mundury oficerów stacjonujących w Kielcach pułków, stare malowidła przedstawiające widoki miasta, pamiątki z rodzinnych strychów i szuflad. Wszystko to zostało uzupełnione archiwaliami, planami, starymi zdjęciami, a wreszcie pokazami multimedialnymi, które pozwalają zwiedzającym poznać atmosferę starego miasta, stanąć choćby na chwilę na „kocich łbach” ulicy Wesołej, zobaczyć ważne uroczystości patriotyczne, zmierzyć się z tragedią kieleckiego getta w czasie II wojny światowej. Szczegóły Kategoria: Kielce Odsłony: 172 Muzeum im. Orła Białego w Skarżysku-Kamiennej istnieje od prawie 40 lat. Muzeum posiada jedną z największych w kraju kolekcji ciężkiego sprzętu bojowego, zarówno z okresu II wojny światowej, jak i powojennego wyposażenia wojskowego. Obiekty te eksponowane na stałej wystawie plenerowej o powierzchni prawie 2 ha. Zgromadzono na niej wiele rodzajów i typów ciężkiego sprzętu bojowego - działa artyleryjskie, armaty przeciwpancerne i przeciwlotnicze, wyrzutnie rakietowe, czołgi, wozy pancerne i samoloty wojskowe różnego przeznaczenia. Wśród eksponowanych samolotów znajdują się myśliwce bombardujące MIG-21 i SU-7, myśliwce MIG-17, LIM-2, śmigłowiec MI-4. Unikatowym w skali kraju eksponatem jest pełnomorski kuter torpedowy ORP "Odważny" pozyskany w 1987 r. oraz niemieckie samobieżne działo pancerne StuG IV pozyskane w 1999 r.
Po konkurencjach indywidualnych zostały rozegrane: sztafety mieszane na dystansie 4 x 50 m. stylem dowolnym / I miejsce – I LO im. M. Reja w Jędrzejowie w składzie: Ryńska Barbara, Kowalczyk Weronika, Bilewicz Kacper, Banach Bartosz z czasem: 2:12,36; II miejsce – ZS nr 1 im. ks. S. Konarskiego w Jędrzejowie w składzie: Zatorska
Współrzędne GPS: Kraj / województwo: Polska Opis atrakcji: To symbol Nagłowic i jedyne miejsce upamiętniające Mikołaja Reja w Polsce. Renesansowy poeta w połowie XVI wieku odziedziczył Nagłowice i związał z nimi większość życia. Muzeum „Dworek Mikołaja Reja” ukazuje związki pisarza z Nagłowicami i znaczenie jego twórczości zarówno dla piśmiennictwa, jak i całej kultury polskiej. Jest tu wystawa reprodukcji przedstawiających życie i dorobek pisarski Mikołaja Reja. Miejsce znajduje się na "świętokrzyskim szlaku literackim" dodała: Małgosia Wszystkie zdjęcia, oraz opisy miejsc na tej stronie i w Grupie Biwakowej na Facebooku są chronione prawem autorskim. Kopiowanie, wykorzystywanie tylko za zgodą redakcji i autorów prezentacji. ZAINSTALUJ NASZĄ APLIKACJĘ Android iOS
Swą edukację rozpoczął w Skalmierzu pod Krakowem, związane to było z posiadanym przez ojca Mikołaja Reja, majątkiem usytuowanym na ziemi krakowskiej. Uczył się na początku przez krótki czas we Lwowie, potem natomiast podjął, niestety tylko przez krótki czas edukację, w Akademii Krakowskiej.
Bom ja prosty Polak, Nigdzie nie jeżdżając, Tym się pasł na dziedzinie, Jako w lesie zając. Z granicy polskiej mili Nigdziem nie wyjechał, Lecz co wiedzieć przystoi, przeciem nie zaniechał. Mikołaj Rej Niespełna godzinę jazdy samochodem od Kielc znajduje się wyjątkowe miejsce, które Mikołaj Rej ukochał ponad wszystko. W otoczeniu pięknego ogrodu, w sercu niewielkiego parku, na końcu długiej podjazdowej alei stoi malowniczy dwór. Warto zajrzeć na chwilkę do „pana na Nagłowicach”, wyjrzeć przez okna, przez które on wyglądał, odetchnąć tą samą atmosferą – bo czas tu jakby stanął w miejscu – i posłuchać historii o wielkim moraliście, patriocie, poecie, człowieku niezwykle pracowitym i laureacie pierwszej w Polsce, swoistej w formie i nieco zaskakującej, nagrody literackiej. XVIII-wieczny dwór, w którym dziś znajduje się Muzeum Mikołaja Reja, wybudował właściciel majątku Kacper Walewski. Oryginalny dworek Rejowski był drewniany, jednak w XVI wieku uległ niemal całkowitemu zniszczeniu. Od Walewskich dwór odkupiła rodzina Kosickich, którzy byli również fundatorami kościoła w Nagłowicach. W 1914 r. dzieci Józefa Kosickiego sprzedały Nagłowice księciu Januszowi Radziwiłłowi. I tak ostatnim prywatnym właścicielem był Michał Radziwiłł, który w okresie międzywojennym wybudował obszerny pałac i połączył go z dworkiem. W 1945 r. stał się on częścią majątku Związku Literatów Polskich. Obecnie w budynku znajduje się Gminna Biblioteka Publiczna. 500 lat od narodzin Wchodząc do holu dworku od razu trafiamy na wystawę książek na temat twórczości Mikołaja Reja i epoki, w której przyszło mu żyć. Znajdujemy tu też pamiątki, jakie zostały wydane z okazji 500-lecia urodzin pisarza. Chcąc uczcić tę rocznicę NBP wybiło monety: srebrne 10-złotówki i złotą 200-złotówkę, a Poczta Polska wydała kartki i znaczki pocztowe, specjalną kopertę oraz stempel pamiątkowy. W pierwszej sali na uwagę zasługuje sakiewka z boratynkami, czyli dawnymi miedzianymi szelągami, a także liczne cytaty – myśli najróżniejszych pisarzy i poetów, ich wypowiedzi na temat Mikołaja Reja, opinie i sentencje o jego twórczości, stylu pisarskim czy wpływie na innych, które składają się na obraz poety, odmalowywany jeszcze za jego życia i już po śmierci. Znajduje się tu również plakieta ufundowana z okazji 500. rocznicy urodzin pisarza, jej oryginał można podziwiać w krakowskiej Akademii Umiejętności. To właśnie w roku tego niezwykłego jubileuszu, rodzina Rejów zorganizowała w Nagłowicach wielki zjazd – przybyli na niego Rejowie ze wszystkich stron świata… Mikołaj Rej z Nagłowic Kolejna sala urokliwego muzeum wypełniona jest drzeworytami, na których przedstawiono fragmenty biografii Mikołaja Reja oraz jego dzieł. Znajdujące się tu gabloty mieszczą również mapę posiadłości z XVI w., pochodzącą ze zbiorów Czartoryskich, z zaznaczonymi salami, w których mieszkał i przebywał poeta. Ciekawostką jest to, że sam Rej, gdy został właścicielem Nagłowic zaczął używać podpisu: „Mikołaj Rej z Nagłowic”. I tak figuruje we wszystkich źródłach, chociaż był właścicielem również innych majątków, Rejowca koło Lublina i Okszy (dzisiejszej Oksy) nieopodal Nagłowic. W sali odnajdujemy również portret Mikołaja Reja, nad którym widnieje najbardziej znany cytat z twórczości pisarza: Niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają. W gablotach zamknięte są kopie strojów szlacheckich z XVI w., zaś na ścianach namalowano scenki rodzajowe z utworu „Żywot człowieka poczciwego”, przedstawiające życie na wsi. Każda opatrzona jest cytatem. Kolejne drzeworyty przedstawiają edukację młodego Mikołaja. A była ciekawa, bo w żadnej ze szkół poeta nie zagrzał miejsca dłużej niż rok. Nie interesowała go specjalnie nauka. Dopiero, gdy skończył 18 lat rodzice odesłali go na dwór do wojewody sandomierskiego, gdzie nabrał nieco ogłady. Pobyt okazał się owocny. Mikołaj zaczął obcować z ludźmi wykształconymi, z wyższych sfer, którzy znali literaturę łacińską. Zdał sobie wtedy sprawę z własnych braków i postanowił nadrobić zaległości w klasycznej łacinie. Po raz pierwszy też podjął się próby pisania listów w języku polskim. Tak mu się to spodobało, że na własną rękę zaczął się dokształcać, wiele czytał. Na dworze przebywał blisko pięć lat. Wrócił na pogrzeb rodziców, zajął się sprawami spadkowymi i założył rodzinę. Ożenił się z Zofią Kościeniówną z Sędziszowa. Wieś w nagrodę Mikołaj Rej dorobił się dość sporego majątku. Pod koniec życia posiadał na własność kilkanaście wsi, miast i kamienic, lubił się gościć i bywać na dworkach szlacheckich, u króla Zygmunta Starego. Sam król nazwał go „nadwornym rymarzem”, gdyż bawił gości swoimi rymowankami. Prowadził intensywną działalność gospodarczą. Był posłem na sejm, moralistą, reformatorem, gorliwym patriotą… Ówcześni nazywali go „pieniaczem” i „moczymordą”, jednak określania te nie miały nic wspólnego z rzeczywistością, bo sam Rej, o czym wielokrotnie pisał, stronił od pijaństwa. Miał nawet swoją kapelę – Orkiestrę Włoszczańską, która dawała koncerty na dworze Zygmunta Starego. Król chcąc uhonorować go za jego pisarstwo, podarował mu wieś Temerowska. Ten prezent można uznać za pierwszą w Polsce nagrodę literacką. Oksza na kształt Krakowa Mikołaj Rej tworzył już w dojrzałym wieku. Znakomita większość utworów powstała, gdy skończył 40 lat. Co ważne, mimo iż doskonale znał łacinę i biegle się nią posługiwał, pisał wyłącznie po polsku, czego potwierdzeniem są np. kopie listów, do sąsiada. Zachowało się również zeznanie podatkowe pisarza, które oczywiście w niczym nie przypomina dzisiejszych PIT-ów. W muzeum można również zobaczyć, jak zmieniał się herb Okszy. Ciekawostką jest to, że Rej nadał mieszkańcom specjalne przywileje. Każdy, kto chciał się tam osiedlić, dostawał działkę budowlaną z ogrodem lub bez, z prawami do upraw, wylęgu i karczowania lasów oraz z ówczesną ulgą podatkową, tzw. „wolnizną”. Jedynym warunkiem, jaki musieli spełnić przyszli mieszkańcy, było udzielanie dożywotnio gościny wszystkim podróżnym, którzy przejeżdżali przez miasto i chcieli odpocząć. Pisarz miał nadzieję, że dzięki temu Oksza się rozwinie, w przyszłości stając się metropolią. Wybudowano tam dwór, który miał stać się siedzibą rodu, powstał zbór kalwiński. Niestety, nic z tych metropolitarnych planów nie wyszło. Po śmierci Reja Oksza utraciła prawa miejskie, została zdegradowana do osady wiejskiej o nazwie Oksa. Z dworu pozostały jedynie fragmenty, a na miejscu zboru kalwińskiego powstał kościół katolicki. Do dziś zachował się jedynie ryneczek Oksy, który powstał na wzór krakowskiego i ma niemal identyczny układ ulic. Rej a mnichy Muzeum ma w swoich zbiorach także fragmenty utworów Reja, które opisują problemy życia społecznego, z jakimi borykali się ludzie w XVI w.. Rej martwił się także o przyszłość Polski, czego dowodem chociażby słynny cytat: Rzeczpospolita to jest prawa matka, a przez złe syny zginie do ostatka. Sam Rej służbę poselską uważał za misję, a posłów i senatorów nazywał „stróżami Rzeczypospolitej”. Opisywał obrady sejmu, mówił otwarcie o tym, jak przekupywano sędziego, aby wygrać sprawę w sądzie. Mikołaj Rej chciał również zreformować kościół. Oficjalnie przeszedł na kalwinizm dopiero po śmierci Zygmunta Starego. Zaczął też wtedy wytykać w swoich utworach różne wady i przywary duchowieństwa, słynął z licznych procesów i sporów z duchownymi, jeden z nich to „Rej a mnichy”, podczas którego procesował się z zakonem cystersów z Jędrzejowa. Kościół nie darzył go sympatią, zaczął mu się też odgryzać różnymi złośliwościami. Ślub u Reja Wśród dzieł zgromadzonych w muzeum znajdują się wreszcie fragmenty utworu: „Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem i Plebanem”, zaczynająca się od cytatu: Ksiądz pana wini, pan księdza, a nam prostym zewsząd nędza. Pierwszy druk rozprawy Rej opublikował pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Pisarz prawdopodobnie miał obawy, jak zostanie przyjęty w świecie literackim. Kolejne wydania ukazywały się już pod prawdziwym nazwiskiem. Dziś w dworze Reja z Nagłowic mieści się biblioteka, odbywają się tu śluby, organizowane są lekcje muzealne, wystawy malarstwa. Jest tu też nowoczesna sala audiowizualna, w której znajduje się wystawa: „Pradzieje Nagłowic”. O muzeum i Mikołaju Reju opowiadała autorce przewodnik Beata Gajos. Tekst: Daria Malicka, Zdjęcia: Maksymilian Malicki i Mateusz Wolski Portret Mikołaja Reja, rys. Adam Grabowski, 1921 Jana Gwalberta Olszewskiego, 1905 Pomnik Mikołaja Reja w Rejowcu. Popiersie Mikołaja Reja w Nagłowicach. Tablica pamiątkowa w Nagłowicach. Mikołaj RejOryginalna pisownia nazwiska to „Rey”. Nowy!!: Muzeum Mikołaja Reja w Nagłowicach i Mikołaj Rej · Zobacz więcej » Nagłowice Dworek Mikołaja Reja ul. Kacpra Walewskiego 7 28-362 Nagłowice tel. +48 41 381 45 70 Dworek wokół otoczony jest parkiem w stylu angielskim utworzonym na przełomie XVII i XVIII w., Najstarsza część parku obejmuje ślady dawnego ogrodu geometrycznego Prezentuje związki pisarza z Nagłowicami i znaczenie jego literatury polskiej, jak i kultury polskiej. Jest tu wystawa przedstawiających życie i dorobek pisarski Mikołaja Reja. Na drzeworytach umieszczono fragmenty dzieł pisarza i zapisy z jego życiorysu. W gablotach znajdują się teksty rękopisów (np. list do sąsiada czy zeznanie podatkowe). Dworek wokół otoczony jest parkiem w stylu angielskim utworzonym na przełomie XVII i XVIII w., Najstarsza część parku obejmuje ślady dawnego ogrodu geometrycznego, założonego na tarasach. Najwyższy taras to tzw. salon ogrodowy z alejami kasztanowców, drzewami samotnikami i stawami. W parku rośnie też grupa pięknych dębów ? uznanych za pomnik przyrody (obwody pni od 4 do blisko 7 m) oraz niezwykle rzadki okaz perukowca podolskiego. Godne uwagi są także choina kanadyjska, orzech czarny, jałowiec wirginijski, aleja grabowa, wiązy i okazałe modrzewie. Obok dworu w okresie międzywojennym książęca rodzina Radziwiłłów ? ostatni właściciele majątku ? wzniosła piętrowy pałac z monumentalnym portykiem kolumnowym. Pałac był połączony z dworem za pomocą specjalnego łącznika. Obecnie w budowli mieści się Dom Dziecka. Przetrwały także inne zabytkowe obiekty, wybudowane przez Radziwiłłów i tworzące niegdyś zabudowania gospodarcze: oficyna dworska, rządcówka, czworak, stajnia, spichlerz, kuźnia. Nieopodal Naglowic w miejscowości Jaronowice warto zobaczyć dwór z XVIII w., w którym przyszedł na świat Ludwik de Laveaux ? malarz, znany jako postać Widma z Wesela, uczeń Jana Matejki i przyjaciel Stanisława Wyspiańskiego. .